518. III. Endre király megerősít bizonyos birtokcserét Aba és Ábrahám comesek közt. 1230.

Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex vniuersis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum intuentibus salutem in Domino sempiternam. Ad uniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire quod Comes Aba filius Comitis Aba ad nostram accedens presenciam exhibuit nobis priuilegium Capituli Nytriensis super concambio seu contractu inter ipsum et Comitem Abram rufum habito confectum; petens cum instancia, vt idem priuilegium ratificare, et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est:

Uniuersis Christi fidelibus stb. Capitulum Ecclesie Nitriensis stb. (következik a nyitrai káptalannak 1297-ki bizonyságlevele, mint fentebb 4S9. sz. a.)

Nos itaque iustis et legitimis peticionibus eiusdem Comitis Aba fauorabiliter inclinati, cognoscentes easdem fore iustas et admissioni condignas, dictum priuilegium non cancellatum, non abrasum, nec in aliqua sui parte viciatum, de uerbo ad uerbum presentibus insertum, ratum habuimus et benigno confirmauimus cum fauore, auctoritate presentis scripti dupplicis sigilli nostri munimine roborantes in perpetuum valiturum. Et quia ex eisdem terris seu possessionibus quedam ad collacionem Regiam, quedam uero ad iura Reginalia pertinere dinoscuntur, permutacionem seu contractum huiusmodi inter partes fauore beniuolo fieri permisimus, et eisdem ad id ex consensu Prelatorum et omnium Baronum nostrorum ac Nobilium Regni nostri consensum prebuimus per omnia liberalem; relinquentes easdem terras Regales et Reginales ipsi Comiti Abe, et per eum suis heredibus heredumque suorum succesoribus iure perpetuo et inreuocabiliter possidendas. Datum per manus discreti viri Magistri Stephani Archidyaconi de Alba Jule aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri; anno Domini millesimo trecentesimo, quinto kalendas Octobris, Regni autem nostri anno vndecimo.

(Eredetie bőrhártyán, melynek barna-vörös selyemzsinóron függött pecsétje elveszett; a budai kir. kamarai levéltárban.)