(L)adizlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod Fyotha filius Farcasij, filius iobagionis de Lyptou, ad nostram accedens presenciam, exhibuit nobis priuilegium Michaelis quondam Comitis de Zoulum, sigillo eiusdem et Magistri Paska pro expedicione terrarum omnium sub Comitatu Zoulum existencium deputati sigillatum; petens nos cum instancia, ut idem priuitegium ratum habere nostroque dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est.
Nos Mychael Comes de Zoulum stb. (következik a királyi birtokosoknak 1273-ki okmánya, mint fentebb 85. sz. a.)
Nos itaque attendentes et considerantes peticiones eiusdem Fyotha fore legitimas et condignas; dictum priuilegium eiusdem Comitis de Zolum de uerbo ad uerbum presentibus inserendo nostrorum priuilegiorum patrocinio duximus confirmandum. Vidimus eciam in litteris Nycolay Comitis de Zolum fidelis nostri contineri, quod predicta terra Fyoth esset sufficiens ad tria aratra equaliter mensurando; de qua quidem terra priuilegium Bele Regis felicissime recordacionis aui nostri karissimi confectum dixit se vidisse, et casualiter temporibus guerrarum amissum extitisse. Quam quidem terram Churmuna in litteris eiusdem Comitis de Zolum inuenimus nominari; vnde uolumus quod tam idem Fyoth quam suorum inposterum successores ea plenitudine et eo modo possidere ualeat terram Churma memoratam, quomodo per eundem karissimum auum nostrum eidem data fuerat et collata. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam presentes concessimus litteras sigilli nostri duplicis munimine roboratas. Datum per manus Magistri Nycolai discreti uiri, Aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini MşCCşLXXş nono; Regni autem nostri anno VIIş.
(Eredetie bőrhártyán, melyről a pecsét töredéke fejér-ibolyaszínű selyemzsinóron függ, a nemes Kubinyi család levéltárában. Néhai Érdi János közleménye.)