283. István glagonichai prépost és jeruzalemi kanonoknak bizonyságlevele, hogy a zágrábi káptalan és Mártonnak fiai topliczai birtokuk határaira nézve egyezkedtek. 1254.

Nos Stephanus Divina miseracione Prepositus Sancti Sepulchri de Glagonicha et Canonicus Ecclesie Iherosolimitane. Notum facimus universis, presentes litteras inspecturis: quod accedens ad nostram presenciam ab una parte procurator Ecclesie Zagrabiensis, Moyg scilicet Curialis Comes eiusdem Ecclesie de Toplica pro dominis suis, et ab altera filii Martini, Gregorius scilicet et Martinus et consanguineus eorumden, Bhot nomine, pro se et omni eorum generacione, confessi sunt: quod cum inter Capitulum Zagrabiense et Gregorium ac fratrem suum et consanguineos altercacio super quadam parte terre Toplicensis diu perdurasset, tandem composicione intercedente perducti fuissent ad pacis unionem, et consensissent in metas subantiquas, perempta qualibet revocaminis facultate. Prima meta incipit ab oriente in arbore bik, de qua protendit in semita et venit ad magnam viam, que venit de predio Gregorii, nomine Jelscich, habens ibi metam in arbore bik; in eadem via vertitur ad meridiem habens a septemtrione terram Gregorii, a meridie terram Capituli, et venit ad caput montis Cobulaznus, habens ibi unam metam terream et alteram in arboribus cerasi et gertan; de capite Cobulaznus procedit in via antiqua et venit ad magnam viam, que ducit ad domum Gregorii, habens ibi duas metas in arboribus harazt; in ipsa magna via procedit versus septemtrionem et ascendit collem unum, habens ibi duas metas in arboribus harazt; inde flectitur ad occidentem ad iactum baculi, habens unam metam in arbore berekyna, alteram in bik; inde flectens quasi ad septemtrionem, descendit sub vinea et venit ad metam, que est in arbore cerasi; deinde venit iterum ad cerasum, postea ad duas metas, unam in arbore harazt, alterum in bik; postea descendit ad pirum; deinde in rivum unum, quem transiens, habet in margine metam terream sub arbore gertan; inde transit viam unam versus occidentem et ascendit in parva valle una ad metam que est sub arbore berekyna; deinde venit in semitam unam et in eadem semita vadit versus occidentem et venit ad magnam viam Ittewen, que ducit ad Worosd, ibique in metarum binario terminatur. Et ne dictus Gregorius, vel frater suus, aut consanguinei vel ipsorum successores Capitulum Zagrabiense super distinctione terre predicte viam habeant infestandi, omnes literas, quas dictus Gregorius et sui super eadem facto contra Capitulum proferent in lucem, cassatas esse auctoritate presencium voluerunt, vel exhibite vires non habeant et in nichilum redigantur. Renunciaverant dictus Gregorius et frater suus et Bhot pro se et omnibus suis consanguineis omni juri et accioni, quam habebant, vel habere poterant super metis terre superius nominate. In cuius rei testimonium presentes litteras ad instanciam parcium contulimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum anno ab Incarnacione Domini MCC. Quinquagesimo quarto.

(Tkalcsics, Monum. hist. Episc. Zagrab. I. köt. 102. l.)