Gloria ei, qui continet omnia, Deo nostro, Coeli terraeque conditori, et Filio eius Divinitatis, itemque Spiritui Sancto. Gloria iterum tibi, semper Deus meus, Imperator Imperatorum et Dominus Dominorum, cuius verae et gloriosae Divinitatis omnia accepta referimus. Tu, Domine, es Imperator et Dominus, qui res omnes tueris et conservas, valde misericors in homines a te procreatos, qui pro tua immensa miseratione captivum hominem redemisti, et filium tuum nobis tradidisti, ut nos servitute eximeret, vitaque immortali donaret. Tu es Dominus Deus, cui omnia recta et sancta placent, iniqua et perversa non item; et cum diabolus Lucifer ob suam pravam cogitationem et nefarios conatus a sublimi gloria ac felicitate in aeternam ignominiam cruciatumque cum angelis perduellibus deciderit, angelis tibi obsequentibus ac fidelibus sociam aeternaeque beatitatis consortem dedisti intemeratam illibatamque Virginem Mariam, ex qua nasci voluisti; tuoque in hunc mundum adventu mors nostra interiit, eiusque imperium corruit; qui cruci affixus vitam nobis comparasti. Ego Radoslavus Summi ac Praepotentis Dei beneficio Rex Serviae et Orae Maritimae, et fratres Regni mei Vladislavus et Uroscius nobiscum ipsi reputavimus, et nostram in memoriam revocavimus sinceram fidem et obsequium, quod honorabiles nobisque fideles cives et patritii Catharenses praestiterunt parenti nostro domino Stephano primo coronato Regi, et avo nostro Sancto Simeoni Nemagnae primo in gloria, qui fuit columen rei Christianae; et mente revolvimus pravas diaboli cogitationes, qui sublimi scientia sua elatus conabatur sedem suam ad occidentem collocare, et similem Altissimo fieri volebat, quemque Deus omnium mentes et cognitationes introspiciens coelo detrusit, aeternisque apud inferos ignibus addixit. Postea consideravimus verba illa Domini Dei Servatoris nostri, quae Sanctus Joannes in suo evangelio descripsit, et praecepta quae Jesus Christus Judaeis tradidit, cum eos viam salutis doceret dicens: »Si praecepta mea servaveritis, certe quidem discipuli mei eritis«; itemque illa ab eodem Sancto Joanne relata: »Oves meae vocem meam audiunt, et sciunt, et ambulant iuxta praecepta mea, et ego dabo illis vitam aeternam.« Ad hunc plane modum fideles nostri cives et patricii Catharenses semper nobis auscultant, voluntati nostrae obtemperant, et nobis prorsus omnibus in rebus dicto audientes sunt, et omnibus nostris mandatis nunquam non obedientes se praestiterunt. Qui sua privilegia et diplomata humili submissoque animo nobis exhibaerunt: Privilegium admodum gloriosi Regis Georgii, qui cum tradiciisset iisdem Catharensibus Preglacam in eo solo et patrimonio, in quo nunc reficiunt et restaurant aedem Sancti Archangeli olim ab ipsis conditam et fundatam, urbi Catharensi eiusque territorio bene precatus, confirmavit illis possessionem omnium hortorum et vinearum, quas obtinebant in pagis Lustiza et Pariglava, et in universa planicie usque ad fines de Garbagl porrecta; itemque omnium agrorum usque ad oram maritimam. Et maledixit cuicumque sive Regi sive dynastae in aeternum, qui suae voluntati suoque scripto adversaretur. Nos itaque post lectum diligenterque perpensum diploma et mandatum eiusdem Regis Georgii fausta precati sumus, precamurque Urbi Catharensi, eiusque vineis atque hortis, quos possidet in pagis Lustizae et Periglavae, et in planicie supra dicta in aeternum et in saeculum saeculi. Amen.
Haec Catharensium propria esse volumus et iubemus; et si quis ea occupare et ab eorum possessione distrahere audeat, huic maledicimus et anathema inprecamur; quem tamquam proditorem Corporis Christi omnes oderint ae detestentur.
Ego Silvester scriba hoe sacrum diploma ipso Rege dictante ac iubente, itemque eius fratribus, mea manu scripsi, et iussu eiusdem Regis in manus tradidi Mauro et Medoso honorabilibus patriciis et legatis Communis Catharensis; quo quidem diplomate confirmatur privilegium Regis Georgii, quod iidem Catharenses patricii attulerunt ad dominum Regem Radoslavum, eiusque fratres Vladislavum et Uroscium. Qui cum illud privilegium scriptum anno post Christum natum MCXV. idibus Augusti verum et legitimum esse cognoverunt, et ratum habuerunt et firmarunt hisce litteris, quas ego ex mandato et auctoritate domini mei Regis et fratrum eius mea manu scripsi, dedique Arasiae die decima Julii anno ab ortu Domini MCCL., et meo consueto signo obsignavi.
Stephanus Radoslavus Dei gratia Rex Serviae et Orae Maritimae.
Domini Vladislavus et Uroscius.
(Farlati, Illyricum Sacrum VI. köt. 440. l.)