217. Dénes nádor bizonyságlevele a Káta nemzetségből való Poneth és a szathmári vár csengeri várjobbágyai Mátyás és Miklós között azon két ekényi föld iránt kelt egyességről, mely földet Poneth az említett várjobbágyoktól négy márkáért megvett, de a várfö

Dionisius Dei gracia Palatinus et Comes de Zonuk vniuersis presens scriptum inspecturis salutem in Domino. Notum facimus presentibus ac posteris, quod cum Poneth de genere Katha accepto homine nostro Gabriele de Tohh, Mathiam et Nicholaum de uilla Chenger iobagiones Castri de Zathmar, ad nostram citasset presenciam, super precio terre duorum aratrorum, quam emisse dicebat ab eis quatuor marcin, que fuerat in reuocacione terrarum Castro restituta, non comparuerunt semel et secundo, tandem in tercia citacione, nostra permissione, composuerunt in hunc modum, quibusdam uiris probis mediantibus, Bille videlicet, et Michaele fratre eiusdem, et Joanca Comite filio Turap: quod dicti Mathias et Nicholaus terram quandam duorum aratrorum, quam uendiderant pro dotalibus quibusdam extraneis, Pouse et Laurencio, quibus nulla affinitate spectabat emenda, requirerent ab eisdem emptoribus, ipso Poneth adiuuante; quam si recipere possent, Ponetho iam dicto tanquam affinitate coniuncto, secundum rectam estimacionem uenderent mediam partem ipsius terre, et Poneth supradictus precium supradicte terre pro qua citauerat et partem in duobus iudiciis, que ipsum contingebat, quibus remanserant in negleccione duorum terminorum, eisdem remitteret, pro bono pacis, et illi Nicholaus et Mathias superadderent Ponetho absque precio locum molendini et locum curie cum orto, secundum quod Pousa et Laurencius possidebant. Et si ipsam terram a Pousa et Laurencio recipere non possent, nichilominus darent Ponetho locum molendini cum loco curie apto ad statum molendini, de suo iure proprio. Eo tamen confirmacionis et statuti vinculo, quod super loco molendini et loco curie per quemcumque ipsi Poneto aliqua incumberet controuersia, dicti N. et M. tenerentur eum ab omnibus impetitoribus expedire; et si qua parcium ab hac resiliret composicione, iudicio quatuor marcarum subiaceret. Rursus igitur Mathias prenominatus statutus coram nobis tam pro se quam pro fratre suo Nicholao asseruit dictam terram duorum aratrorum, super qua prius mencio fuerat, a Pousa et Laurencio requirere non potuisse, sed Ponetho reliquisse requirendam ordine judiciario et juris; pro precio uero terre, que a Poneto recepta Castro fuerat restituta, pro summa scilicet quatuor marcarum idem Mathias et N. statuisse dixerunt et dedisse Poneto locum molendini cum loco curie apto ad molendinum in superiori parte insule Mathie et Nicholai in angulacione fluuii Zomus, perpetuo possidendum, omni cessante contradiccione. Quem idem Poneth se retulit habere et ei fuisse statutum per nostrum Pristaldum Gabrielem, ipso Gabriele hoc idem affirmante. Et Ne per predictos Mathiam aut Nicholaum, seu alios aliquos, Ponetho aut eiusdem successoribus impeticio queat oriri, vel calumpnie scrupulum emergi, ad instanciam partis vtriusque presentes concessimus litteras sigillo nostro roboratas. Datum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo nono.

(Eredetie bőrhártyán gróf Gyulai Lajos levéltárában. Keskeny bőrszalagon függő pecsétje körül töredezett; köriratából csak a DIONISII szó olvasható. - Számos lényeges hibával kiadva Fejérvél Cod. Dipl. IV. köt. 1. r. 167-169. l. Közli Szabó Károly.)