117. III. Endre király megerősíti IV. László és V. István királyoknak a nyúlszigeti apáczazárda népeinek adómentességére vonatkozó szabadalmait. 1295.

Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in eo qui Regibus dat salutem. Ad vniuersorum tam presencium quam futurorum noticiam harum serie volumus peruenire; quod viri religiosi frater Dominicus Prior de Ordine Fratrum Predicatorum, et frater Johannes Conuersus de eodem Ordine procurator Monasterij de Insula Virginis Gloriose ad nostram accedentes presenciam exhibuerunt nobis priuilegium domini Ladizlai illustris Regis Vngarie fratris nostri karissimi patruelis, priuilegium confirmatorium domini Stephani Dei gracia Regis Hungarie patris sui karissimi felicis recordacionis, super relaxacione collectarum vniuersorum populorum Monasterij eiusdem Virginia Gloriose de Insula Sancte Marie confectum, petentes a nobis cum instancia, vt nos ipsum priuilegium domini Regis Ladizlai ratum habere, et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est:

Ladizlaus Dei gracia Hungarie stb. Rex stb. (következik IV. László királynak 1278-ki privilegiuma, mint Fejér Cod. Dipl. V. köt. 2. r. 443. l.)

Nos igitur precibus dictarum sororum de Insula nobis per dictum fratrem Dominicum Priorem et fratrem Johannem conuersum porrectis, iustis, legitimis et modestis condescendentes Regio cum fauore, dictum priuilegium domini Ladizlai Regis ratum habentes et acceptum, non rasum, non cancellatum, nec in aliqua sui parte viciatum, de uerbo ad uerbum presentibus fecimus annotari, et per apposicionem dupplicis sigilli nostri duximus innouandum. Datum per manus venerabilis patris (domini Theodori) Dei gracia Episcopi Jauriensis aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri; XVII. kalendas Septembris anno Domini millessimo ducentesimo nonagesimo quinto, Regni autem nostri an no sexto.

(Eredetie bőrhártyán, a sárga-vörös selyemzsinóron függő pecsétnek töredéke megvan; a budai kir. kamarai levéltárban.)