111. A keresztesek esztergami konventjének bizonyságlevele, hogy Libádi Venczel Hidegkút helységet Péter mesternek eladta. 1294.

Conuentus Cruciferorum Domus Hospitalis Ecclesie Sanctj Regis Stephanj de Strigonio vniuersis presentes litteras inspecturis salutem in filio Virginis Gloriose. Quomodo ea, que temporaliter aguntur, ne cum tempore dilabantur, solent et debent scipti patrocinio communiri. Hinc est, quod ad vniuersorum noticiam, tam presencium quam futurorum, harum serie uolumus peruenire; quod Wenche filius Christophori de Libad nomine suo, et vice ac nomine Michaelis, Pongrac et Christophori filiorum suorum ad nostram accedeus presenciam, quandam possessionem seu terram suam hereditariam Hydegkut uocatam, cum omnibus utilitatibus suis et pertinencijs, uidelicet feneto et sylua; nec non terram discretorum virorum Capituli Ecclesie Strigoniensis Giarmat vocatam, per Magistrum Petri Nepotem, videlicet Bella nuncupatum, iacentem et existentem, confessus est uendidisse nouem marcis, plene habitis et receptis, eidem Magistro Petro Nepoti videlicet, et per eum suis posteritatibus iure perpetuo et irreuocabiliter possidendam, tenendam et habendam. Meta huius terre Hydegkut uocate incipit a parte meridionali a terra Musla, et uadit iuxta terram eiusdem Magistri Petri, Bella nuncupatam, et extenditur usque ad quandam vallem Nyarods uulgariter nominatam uersus partem, septemtrionalem; et ibi separatur seu distinguitur a predicta terra Libad Wenceslai supradicta, illic determinandus (így); a parte uero orientali terra superius dicta Giarmat eiusdem Capituli Ecclesie Strigoniensis vicinatur. Preterea insuper idem Wenceslaus tam pro se, quam pro suis, firmiter et solemniter assumpsit, ipsum Magistrum Petrum et suos posteros racione predicte terre Hydegkut vocate expedire suis laboribus et expensis. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem, ad peticionem et instanciam parcium predictarum, presentes concessimus, sigilli nostri munimine consignatas. Datum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo quarto, septimo idue Novembris.

(XVII. századi másolatból Knauz Nándor, Magyar Sion III. köt. 860. l.)