Andreas Dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam harum serie wolumus peruenire, quod Magister Petrus filius Compoldi de genere Aba nostram adiens presenciam exhibuit nobis priuilegium Stephani clare nemorie quondam illustris Regis Hungarie karissimi fratris nostri patruelis super collacione cuiusdam terre Dumuslou uocate confectum, petens a nobis humiliter et deuote, ut ipsum priuilegium ratum habere, et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est:
Stephanus D. gr. junior Rex Hungarie stb. (következik István akkor ifjabb királynak 1263-ki adománya mint gyűjteményünk VIII. vagyis a második folyam III. kötetében 69. lap.)
Nos itaque peticionem ipsius Magistri Petri attendentes fore iustam, consideratisque fidelitatibus et seruiciorum meritis eiusdem, que nobis sepius, et specialiter in expedicione nostra contra dominum Albertum Ducem Austrie et Styrie, Regni nostri tunc capitalem inimicum habita, vbi idem diuersis fortune casibus se submittere non formidauit; et eciam cum nos contra filios Thome moto exercitu nostro iuissemus, et castra ipsorum expugnari et demoliri fecissemus, in expugnacione castri Adryan, idem Magister Petrus grauiter extiterat sauciatus, fideliter exhibuit et inpendit; quia eciam dictam terram per dominum Belam Regem mediantibus suis patentibus litteris dicto Comiti Compolth iuxta collacionem ipsius domini Stephani Regis fore collatam comperimus, dictum priuilegium domini Stephani Regis non cancellatum, non abrasum, nec in aliqua sui parte viciatum, de uerbo ad uerbum presentibus insertum, sine iuris alieni preiudicio auctoritate presencium confirmanus duplicis sigilli nostri munimine roborando. Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis Ecclesie Prepositi aule nostre Vice-Cancellarij dileeti et fidelis nostri anno Domini M°CC° nonagesimo quartoi sexto kalendas Decembris Regni autem nostri anno quinto.
(Eredetie bőrhártyán, melyről a király kettős pecsétjének töredéke sárgavörös selyemzsinóron füg, a kir. kamarai levéltárban).