Ladizlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarorumque (így) Rex uniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. Quia quicquid in usus pios expenditur uel confertur, id non amittitur; sed pocius conseruatur; idcirco ea, que Sacrosanctis Ecclesijs et alijs pijs locis pietatis intuitu conferuntur, Regie approbacionis seu ratificacionis debent presidio confirmarj. Proinde ad vniuersitatis uestre noticiam harum serie uolumus peruenire, quod cum inclite recordacionis dominus Stephanus Illustris Rex Hungarie, karissimus pater noster post obitum clare memorie domini Regis Bele quarti karissimi patris sui, aui nostri, quandam villam seu terram, nomine Epel in Comitatu Strigoniensi existentem, ad mensam Regiam seu clicium Regale de Buda pertinentem, cum vinitoribus ipsi terre ascriptis, qui Regibus Hungarie, progenitoribus nostris, certam uini quantitatem annuatim racione seruitutis ab antiquo eis imposite consueuerant ministrare, et cum vniuersis vineis, pertinencijs, utilitatibus et iuribus ejusdem ville siue terre fidelibus suis et nostris Sancte Strigoniensis Ecclesie Capitulo pro remedio anime domini Bele Regis pijssimi, patris sui, in perpetuam elemosinam dedisset, donauisset et tradidisset; ab ipso Capitulo peremniter et irreuocaviliter iure perpetuo possidendam; prout hec omnia in prefati karissimi patris nostri domini Stephani priuilegio exinde confecto, quod inspeximus et inspici fecimus, plenius continetur (igy); nos ejusdem karissimi patris nostri, sicut successione filiali, sic et pietatis imitacione, uestigijs inherentes, de predicta eciam donacione ipsius ville Epel, non tam per priuilegium predictum, quam per ueridicam assercionem plurium Prelatorum et Baronum Regni nostri, qui se huiusmodi donacionis conscios esse dicebant, plenissime certificati; maxime, quia inuenimus, dictum priuilegium non abolitum, non viciatum, non cancellatum, uel in carta, seu sigillo alicui reprehensioni subiectum subiacere; predictam donacionem ville seu terre Epel, uinitorum, vinearum, pertinenciarum, iurium et utilitatum ipsius, de consilio Baronum nostrorm ratam habemus et gratam, et eam predicto Capitulo Sancte Strigoniensis Ecclesie, a qua inuneti sumus et coronati in Regem, et spiritualia recipimus sacramenta, tenore presencium perpetuo et inretractabiliter, ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Tenorem autem prefati priuilegij ad maiorem cautelam presentibus confirmacionis nostre litteris de uerbo ad uerbum duximus inserendum, qui talis est:
Stephanus D. gr. Hungarie stb. Rex stb. (következik V. István királynak 1270-diki adománylevele, 1. Fejér Cod. Dipl. V. köt. 1. r. 33. l.)
Ad hec cum idem dilectissimus pater noster Rex Stephanus totum tributum ad Comitatum Strigoniensem pertinens eidem Sancte Strigoniensis Ecclesie Capitulo pro remedio anime dicti domini Bele Regis, karissimi patris sui, in perpetuam elemosynam dederit, contulerit et donauit, ab eis iure perpetuo, irreuocabiliter possidendum, et in possessionem, uel quasi, percipiendi idem tributum, ipsos pacifice fecerit introduci; Nos quia de huiusmodi donacione seu collacione et tradicione ipsius tributi nobis modis omnibus facta extitit plena fides; idem tributum ipsi Capitulo similiter de consilio Baronum nostrorum in perpetuum presentibus confirmamus. In cuius rei certitudinem perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Budensis Ecclesie Prepositi, aule nostre Vice-Cancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo quarto, Regni autem nostri anno secundo. Metropoli Strigoniensi uacante, et venerabilibus patribus Stephano Colocensi et Johanne Spalatensi Archiepiscopis, Lamperto Agriensi, Briccio Cenadiensi, Job Quinqueecclesiensi, Paulo Vesprimiensi aule nostre Cancellario, Philippo Vaciensi aule consortis nostre karissime Cancellario, Lodomerio Varadiensi, Tymotheo Zagrabiensi, Dyonisio Jauriensi et Petro Transiluano Episcopis, Ecclesias Dei feliciter gubernantibus. Dyonisio Palatino et Judice Cumanorum, Henrico Bano totius Sclauonie, Nicolao Voyawoda Transiluano Comite de Zounuk, Jachino Magistro Thawarnicorum nostrorum Comite de Plys, Nicolao Judice Curie nostre Comite de Gvechke, Renoldo Magistro Dapiferorum Comite Zulugageuriensi, Herbodo Magistro Agasonum nostrorum Comite de Barana, Nicolao Magistro Pincernarum nostrorum, Johanne Comite Supruniensi, Gregorio Comite Castri Ferrei, Moys Comite Symigiensi, Dedalo Comite Zaladiensi, et alijs quampluribus Comitatus Regni tenentibus et honores.
(Az eredeti után Knauz Nándor, Magyar Sion III. köt. 293. l.)