136. IV. Béla király okmánya, mely által Leustah Bohoma fiának turóczi birtoka fejében csereképen nevezetes jószágokat adományoz. 1246.

Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Bulgarie, Lodomerie, Cumanieque Rex vniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris scriptum presens inspecturis salutem iu Domino, qui credencium est vera salus. Debet Regia Magestas subditorum inuigilare commodis vt et ipsi Celesti Principi Principibus pijs terrenum Principem digue possint commendare. Proinde vniuersitatis vestrc noticie tenore presencium declaramus; quod quia pater noster in Christo karissimus Andreas, Dei gracia Illustris Rex Hungarie, Bohma filium Gyurk, cuius attauum similiter Bohma nomine, pro fidelitatibus progenitoribus nostris, Sacre Chorone et Regno exhybitis, Petrus, qui quandam Regni gubernaculam potenter obtinens nomen Regis usurpauerat sibi de Regno Hungariae, et terram Turuch ipsis auferens, cum suis proximis expulerat, dum pro defensione terre sancte et Sacri Sepulcri Domini cum ceteris Regibus et Ducibus Christianis, eorum pro Christi cruo re affectantes effundere sanguinem, mare transiuissent, in acie et sub vexillo Ducis Polonie per sua acta virtuosa et seruicia fidelia nauantem, suos progenitores sine eorum excessibus et culpis de Regno Hungarie expulsos extitisse, veri more pastoris recognoscens, velud ouem errantem in Regnum suum reduxisset, totamque terram Thuruch, que suorum progenitorum fuerat hereditaria ab antiquo et patrimonialis, sicut in litteris dicti patris nostri vidimus clarius contineri, et ipsa terra Turuch post ipsorum expulsionem fuisset populata et amplifi cata; populique in ipsa existentes defuncto ipso Bohma in partibus Sclauonie in nostris seruicijs contra Leustah filium Bohma et suos proximos querimonias frequencius plurimas porrexissent; nos cum Regni nostri Baronibus debito prehabito tractatu et consilio pro vtriusque partis commodo, tam eustah et proximorum suorum, quam populorum de Turuch, 208ipsum Leustah cum proximis suis de dicta terra Turuch excepimus ipsis volentibus eisdem in concambium ipsius terre Turuch possessiones infrascriptas, videlicet Ludan, Repen, Hurka, Harranuk, Rethy, Lodan, Kuniuk, Kiussarlo, Seden, Bustelek, Kuesd, Nogkelechen cum pallacio Regis, Kynskelechen, Berench cum parte superiori et inferiori Ker, particulam terre Ecclesie de Zubur, Keleche, Taui, item Vecche circa flumen Vag, et aliud Vecche in campo, memoratis sernicijs et fidelitatibus ipsorium, in recompensacionem eciam mortis Juahun fratria ipsius Bohma et aliorum proximorum suorum; Laurencij scilicet magni de Luza; Ladizlay de Borsua de Comitatu de Bereg; Stephani de Kekus in purtibus Transsiluaniy Symon de Gyalo; Hedruh filij Hedruh de Rezy; Bench filij Syurke; Syurke de Pemechen; Bende de Peren iu Comitatu de Aba Vynar; Leukus filij Kuch de Fynzer; Rathold filij Symon de Bezermen; Liba de Kyssemien; Laurencij filij Juahan de Kyustoti; Myke. Mykaelis et Emericy de Vstupa, siliorum Musunch; Kerked de Fornad; Denke de Scanch; Lonya de Boiun; Chak filij Syrkue de Herman, et quinqne fratrum suorum; item Vyd filij Vyd; item Cozma, Indrih, Merth, Poth, Fudur, Leukus et duorum fratrum suorum; Vyd et Iwanka; Vyd de Tykud, et aliorum proximorum suoram iu prelio nostro cum Tartaris commisso, pro nostra et Regni nostri defensione fideliter preliantes extitertuit interempti, predictas possessiones cum omnibus earum vtilitatibus et pertinencijs, eidem Leustah et suis proximis, ac eorum heredibus, hereduum, que successoribus, perpetuo, pacifice et (in)reuoca.biliter dedimus et donanimus possidendas, tenendas et habendas. Assumpmentes ipsum Leustah cum suis heredibus ac proximis in supradictis possessionibus contra quoslibet molestare volentes pacifice conseruare. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes supradicto Leustah et suis posteris dedimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri Magistri Farcasij Albensis Ecclesie Prepositi, aule nostre ViceCancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo sexto, Regni autem nostri anno duodecimo.

(IV. László király 1274. megerősítő privilegiumából; Véghelyi Dezső, Győri Történelmi és Régészeti Füzetek, Győr 1856. III. köt. 21. l.)