Sanctissimo Patri et charissimo domino, I. Dei gratia Summo Pontifici, B. Flandriae et Hainoviae, L. Blezensis et Claromontensis, et H. Sancti Pauli Comites, milites sui, cum promptissima ad omne obsequium voluntate, oscula pedum. Intellecto Paternitatis vestrae mandato, et tam vestris quam venerabilis Patris, P. tituli Sancti Marcelli Presbyteri Cardinalis, Apostolicae Sedis Legati, litteris per nuntium ipsius et nostros veneratione condigna receptis, prompta sumus devotione in omnibus exsecuti, et secundum formam expressam in litteris vestris juramento praestito, sive recognito, absolutionis Apostolicae sumus beneficium censecuti, et litteras, quas petistis, juxta mandatum dicti Legati eidem remisimus, quarum etiam tenorem per latorem praesentium Apostolatui vestro duximus intimandum, de vestra Apostolica pietate confisi, quod mandatum vestrum, quantumcunque ex paterna severitate dure sonet exterius, pro obedientia filiorum et devotione promptissima nihil nobis vel haeredibus nostris interius continere debeat captiosum. Tenor siquidem dictarum litterarum hic est:
B. Flandriae stb. (mint fentebb 153. sz. a.)
Sane, litteris istis sigilla nostra Comitum sine contradictione libenter appendimus, sed Baronum sequentium, hoc est Od. et W. fratris ejus intelleximus defuisse, licet et Barones se esse confessi sint, sicut ab illis accepimus, quibus fuit absolutionis vestrae officium delegatum, et illis injunctum fuerit, in virtute praestiti juramenti statim absolutione concessa, ut litteras, quas recepistis emitterent. Super facto autem Illustris viri ac Principis exercitus nostri, Marchionis Montisferrati, quo videlicet, pro Apostolica reverentia et de conservatione stolii vestra voluntate complenda, ostensionem litterarum vestrarum humiliter impedivit ad tempus, donec videlicet iterata jussione Sanctitas Vestra praeciperet, quod in hac tempestate super his agendum foret, supplicamus piissime Paternitati Vestrae, ut Divini amoris intuitu non feratis indigne; certissime tenentibus vobis, quod, si ostensae fuissent litterae... Duci et Venetis, eo loco et tempore, quod ipsa die, et stolium ruptum, et nunc fuisset dissolutus exercitus. Sane, per magistrum Joannem Noviomensem, nuntium nostrum, accepimus, quod ipse pro dissimulanda excommunicatione Venetorum ad tempus, pro ipso periculo dissolutionis exercitus, Paternitati Vestrae propensius supplicasset, et non fuisset auditus, et quod super hoc imposuisset ei praeceptio vestra silentium. Nihilominus tamen voluntatem vestram inquirere iterata consultatione maluimus, quam in corporum et animarum nostrarum periculum, et terrae sanctae desolationem, et inimicorum crucis insultationem atque derisum, contra voluntatem etiam vestram, sicut omnino credimus, et per muntios vestros intelleximus, per dictarum ostensionem litterarum stolium scinderetur. Illud autem certissime teneat Paternitatis Vestrae discretio, quod quidquid super litteris eisdem praeceperit jussione, quidquid inde contingere debeat, sive dictus Marchio, sive cuicunque ex nobis injunxeritis, faciet incunctanter.
(Migne u. o. II. köt. 103. I. Tafel és Thomas, Urkunden zur älteren Handels uud Staatsgeschichte der Republik Venedig I. k. 411. l. Ezen levélre nézve l. Montferrati Bonifácz grófnak ugyanazon évi levelet Fejérnél Cod. Dipl. II. köt. 399. l.)