103. IV. Béla király Sebestyént, szolgagyőri várjobbágyot megnemesíti. 1267.

Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris salutem in salutis largitore. Ad uniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod nos Sebastianum filium Zolut de uilla Aranyas supra Comaromium, solutorem qninqne ponderum ad Castrum Zolgageuriense, pro fidelitate nobis obseruata, quam idem tam in exploracione, quam in aliis, exponendo se mortis periculis, fideliter exhibuit et impendit, ipsum et suos heredes cum terra eundem Sebastianum, et non alios fratres suos contingente, de numero ipsorum castrensium solvencium 159quiuque pondera, ad numerum et libertatem seruiencium Regalium duximus transferendum. Volentes, quod nullus eundem Sebastianum uel suos heredes racione pristine seruitutis impetere audeat, seu eciam aliquatenus perturbare; sed libere in numero seruiencium more (így) Regalium commoretur. Vt igitur huius nostre translacionis cidem Sebastiano facte series robur obtineat perpetue firmitatis, presentes dedimus litteras duplicis sigilli nostri munimiue roboratas. Datum per manus magistri Farkasii, Prepositi Albensis, (aule nostre) Vice-Cancellarii dilecti et fidelis nostri. Anno Domini M ° CC-° sexagesimo septimo, Regni autem nostri anno tricesimo secundo.

(A sz. mártoni főapátság levéltárában őrzött u. n. vörös könyvből, mely a XIII. században íratott.)