025. IV. Béla király az Aranas fia Iván és társai által Karcsa birtok miatt Zolougoz fia Damasa ellen támasztott perben az utóbbinak javára ítél. 1255.

Primo.. priuilegium domini Bele Regis in anno domini M°. CC° quinquagesimo quinto emanatum demonstrarat inquo inter cetera continebatur Quod cum Iwan filius Aranas Heym filius Bodun et Bartholomeus filius Remigy a damasa filio Zolougoz quandam partem terre Karcha que Mortunus fily Johannis fuerat in Judicio (ab) ipso domino Bela Rege repetiuissent ut pote indebite occupatam idem damasa respondisset ex aduerso quod illam terram socrus sua relicta videlicet dicti Mortunus pro dote sua et Coniunx sua filia eiusdem Mortunus pro quarta sua fuissent iuris ordine et super assercione sua litteras posonyensis Capituli eidem domino Bele Regi exhibuisset, que quidem littere ipsius Capituli Posoniensis in eodem priuilegio de verbo ad verbum continebantur in quibus inter cetera (adinueneramus) quod accedens ad presenciam ipsius Capituli posonyensis Barrabas de villa Karcha dixisset quod relicta Mortonos de eadem villa Karcha, Citasset eum pro dote sua ad presenciam domini Stephani Archiepiscopi Strigoniensis Tandemque ipsam causam idem dominus Archiepiscopus Comiti Tyburcio conmisisset determinandam qui ad iudicasset predicte mulieri satisfa.... Demum coram eodem Capitulo predictus Barrabas dedisset annotate domine pro dote sua scilicet pro quinquaginta marcis et pro quarta parte filie eiusdem domine de terra predicti Mortonos quatuordecim Jugera que arari possunt cum alys vtilitatibus ad eandem terram pertinentibus, que in eisdem litteris seriatim continentur predictaque domina nominatam terram cum suis pertinencys coram eodem Capitulo filie sue et Damasa genero suo dedisset in perpetuum possidendam, perlectisque ipsis litteris dicti Capituli posonyensis, quia ipsi domino Bele Regi constitisset quod idem damasyus ipsam terram in pace ab annis duodecim tenuisset eundem damasium ab inpeticione ipsorum Iwan Heym et Bartholomei sentencialiter duxisset absoluendum.

Gilétfi Miklós nádor 1349. évi ítéletéből, melynek eredetijét a Bartal cs. ltban, Damazér-Karcsán, Pozsony vmben, őrzik. Közli: Nagy Imre.