545. IV. Béla király megerősíti testvérének Kálmán szlavoniai herczegnek privilegiumát a petrinai vendégek számára. 1242.

Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie Lodomerie, Comanieque Rex vniuersis presentem paginam inspecturis salutem et omne bonum. Vbicunque nostri nominis interuentu posse credimus aliquibus subueniri, pium nos decet adhibere fauorem, presertim ne vel ueritas occultetur, aut iniquitas preualeat equitati. Hinc est quod ad vniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod accedentes ad nos hospites de Petrine in partibus Sclauonie constituti, litteras karissimi fratris nostri Colomani. Regis, et Ducis tocius Sclauonie, tenorem sue libertatis continentes nobis obtulerunt, petentes eas auctoritate nostra: confirmari. Quorum nos precihus fauora biliter inclinati, ipsa, litteras de uerbo ad verbum hys duximus inserendas, ac sigilli nostri munimine perhempniter roborandas. Tenor itaque ipsarum litterarum talis est:

Colomanus D. gr. Rex Ruthenorum et Dux tocius Sclauonie stb. (következik Kálmán szlavoniai hercegnek 1240-ki privilegiuma, mint Okmánytárunk XI vagyis a harmadik folyam. I. kötetében 313. l.)

Porro facta est hec annotacio ac confirmacio per manus dilecti et fidelis nostri Magistri Benedictj Prepositi Albensis et Aule nostre Cancellarij. Strigoniensi et Colocensi Sedibus vacantibus; Bartholomeo Quinqueecclesiensi, Cleto Agriensi, Stephano Zagrabiensi, Basilio Canadiensi; Benedicto Varadiensi et postulato Yeuriensi, Bartolomeo Wesprimiensi, Stephano Waciensi et postulato Strigoniensi Episcopis Ecclesias Dei gubernantibus. Dilecto cognato nostro Johanne Domino Syrmie Comite Baciensi, Arnoldo Palatino et Comite Symigiensi, Ladizlao Uiceiudice nostro, Matheo Towarnicorum, Rolando Dapiferorum, Mauricio Pincernarum, Stephano Agasonum Magistris, ac ceteris Magistratus et Comitatus Regni nostri tenentibus. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo secundo, decimonono kalendas Aprilis, Regni autem nostri anno septimo.

(Eredetie bőrhártyán, a sárga selyemzsinóron függöt pecsét elveszett; a budai kir. kamarai levéltárnak Zágrábban lévő részében.)