Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmachye, Croacie Rame, Seriue, Gallicie, Lodomerie, Cominie Bulgarieque Rex amnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Regiam decet Mayestatem precibus condescendere subditorum optatis, horum maxime, qui sibi tempore oportuno commendabilem famulatum instruere fidelitatis inpendisse dinoscuntur. Proinde ad uniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod Herculinus fidelis villicus noster de Ciuitate Posoniensi ad nostram accedens presenciam quandam terram nostram Mysser uocatam in Comitatu Posoniensi in Chal(lokuz existente)m vacuam et habitatoribus destitutam a nobis petiuit sibi dari, super qua (oli)m hospites Castri nostri. Posoniensis residebant. Nos itaque considerantes fidelitates et grata seruicia dicti Herculini, que nobis a tempore coronacionis nostre cum sumpma fidelitate, non parcendo rebus suis nobis offerendis, et personam suam casibus fortune submittendo; maxime tunc, cum Castrum Posoniense per industriam et miliciam Mathey. Comitis Posoniensis Magistri Agasonum nostrorum, dilecti et fidelis nostri, a Nicolao Palatino filio Herrici et castellanis eiusdem recuperatum extitisset. Volentes eidem Herculano pro huiusmodi seruicijs suis nobis fideliter inpensis Regio occurrere cum fauore, predictam terram Mysser vocatam cum omnibus vtilitatibus suis et pertinencijs; sub eisdem metis et terminis, in quibus per priores possessores habitata (így) extitit et possessa, de gracia speciali sepedicto villico nostro Posaniensi, et eorum (igy) heredibus heredumque suorum successoribus vniuersis dedimus, donauimus et contulimus iure perpetuo et inreuocabiliter possidendam et tenendam: In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem preserites concessmus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas: Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis Ecclesie Prepositi, aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini MşCCş nonagesimo IIII°, Regni autem nostri anno quarto.
(Eredetie bőrhártyán, melyről a pecsétnek, töredéke, vörös-sárga selyemzsinóron függ; a budai kir. kamarai levéltárban.)