170. Erzsebet királynénak rendelete, hogy Babun birtoka, mely egykor Mária királyné parancsára jogtalanul Sándor mestertől elvétetett, neki ismét visszaadattassék. 1277.

(I)sabella Dei gracia Regina Hungarie omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in salutis auctore. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire; quod Magister Alexander filius Theodori de Babun ad nostram accedens precenciam nobis exposuit humiliter supplicando; ut domina Maria beate memorie Illistris Regina Hungarie, socrus nostra karissima, terram ipsius Magistri Alexandri Babun vocatam, existentem in Comitate Symigiensi, olim potencialiter contra iusticiam auferendo, super eadem vinidatores suos locasset; rugans idem Magister Alexander instantissime postulando, quod super facto eiusdem terre scita meritate, sibi eandem restitui facere dignaremur. Nos igitur peticioni et supplicacioni ipsius Magistri Alexandri de benignitate Regia condescendentes, eidemque nolentes in suo iure iniuriam et grauamen ex parte nostra ulterius irrogare, fidelibis nostris Capitulo Albensi dedimus in mandatis, vt facta inquisicione super facto predicte terre nobis ijdem rescriberent omnimodam ueritatem. Verum cum nos postmodum ex tenore litterarum ipsius Albensis Capituli intelleximus euidenter, ipsam terram Babun a patre eiusdem Magistri Alexandri, predicta domina Maria Regina auferente, quondam minus iuste alienatam, et eiusdem hereditariam extitisse; prefatam terrem Babun, inter terras aliorum mixtim sitam et vsui trium aratrorum sufficientem, pariter cum suis vtilitatibus et pertinencijs, videlicet siluis, vineis, pratis et fenetis, prout series litterarum Albensis Capituli declarabat, eidem Magistro Alexandro et suis posteritatibus reddi et restitui fecimus iure perpetuo et irreuocabiliter possidendam. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem presentes duplicis sigilli nostri munimine dedimus roboratas. Datum per manus venerabilis patris Petri Episcopi Wesprimiensis, aule nostre Cancellarij, fidelis nostri, anno Domini MşCCş septuagesimo septimo.

(Eredetie bőrhártyán, a királyné vörös-violaszínű selyemzsinóron függő kettős pecsétje alatt; a főmélt. herczeg Batthyáni család levéltárában.)