126. Erzsébet anyakirályné Alsó-Verboa helységet tárgyazó adománya Benedek comes számára. 1275.

Elyzabeth Dei gracia Regina Hungarie vniuersis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris, ad quorum noticiam presens scriptum peruenerit, salutem in salutis omnium largitore. Reginalis benignitatis officium nos ammonet et inducit, vt quorumlibet fidelitatibus et seruicijs commodis nobis et impensis gratanti animo occurramus, condigna retribucione meritis eorundem fauorabiliter respondentes; quia dum eorum laboribus et honestis seruicijs fauorem prebemus et assensum, ceteros ad ampliora fidelitatis opera exemplo simili inuitamus, et de promptis reddimus prompciores. Proinde vniuersitati vestre tenore presencium fieri volumus manifestum, quod nos fidelitates et seruicia nobilis viri Comitis Benedicti filij Comitis Iwancha, que domino Bele et domino Stephano inclitis Regibus Hungarie, et tandem domino Ladizlao Regi karissimo filio nostro ac nobis, personam suam casibus fortune comittere non formidans in prosperis pariter et aduersis cum summa diligencia laudabiliter exhibuit attendentes, uolentesque eidem in recompensacionem seruiciorum suorum aliquali retribucionis stipendio, licet ampliori munificencia dignus esset, respondere; quandam terram Inferiorem Vrbua nuncupatam in Comitatu de Posaga existentem, et collacioni nostre pertinentem, quam quondam Mortunus filius Myke detinebat, cum suis vtilitatibus et pertinencijs vniuersis, de beneplacito eiusdem domini Ladizlai Regis karissimi filij nostri, et Baronum suorum consensu, ex certa consciencia dedimus, donauimus et contulimus ipsi Comiti Benedicto, et per eum suis heredibus heredumque successoribus perpetuo et irreuocabiliter possidendam. Mete autem ipsius Inferioris terre Vrboa hoc ordine distinguntur: Prima siquidem meta ineipit a meridie iuxta fluuium Chernech ab arbore thul, in qua est crux, abinde procedit ad partem septemtrionalem in silua Zaua per arbores cruce signatas, et in exitu eiusdem silue, ubi ad campum protenditur, est meta terrea sub arbore thul; deinde tendit adhuc ad septemtrionem ad metam terream; deinde declinat per campum ad montem ad metam terreem; abhinc tendit ad arborem nucum iuxta fluuium Wrbua habentem inter frondes lapidem quendam; deinde transito fluuio Vrbua redit ad aliam arborem nucis cruce signatam; deinde appropinguat cuidam vie, iuxta quam est meta terrea; abinde procedit versus orientem ad quoddam berch, vbi est meta terrea; deinde reflectitur ad orientem, vbi transito quodam potok sub arbore nar est meta terrea; deinde ad arborem piri cruce signatam; deinde cadit in potok Bokusleznuk nominatum, et usque ad eundem potok semper comitatur Superiori terre Vrbua, ibi vero incipit commetari terre Comitis Cheh; deinde procedit per meatum illius potok ad meridiem usque ad magnam viam, que de Vrbua venit, ubi est meta terrea; deinde per eandem viam tendit ad orientem, et cadit ad aquam Zlopchenyk, et in eadem aqua tendit versus meridiem in eadem aqua; et inde exit versus orientem; et abhinc vergit iterato uersus meridiem sub Dastiulaz, vbi est arbor syl pro meta; dehinc progreditur adhuc versus meridiem ad Dobouchpotoka, et transit ipsam aquam Dobochpotoka ad orientem, et uadit ad arborem tul cruce signatam, que est pro meta, et ibi cadit ad magnam viam crucis, que vadit versus meridiem usque ad Trestenapola; et transeundo illum campum peruenit ad aquam Luky, ubi est arbor tul cruce signata; et in eadem aqua Luky tendit versus meridiem ad locum, qui Vnaheleustapolya vocatur; et inde exit versus orientem, et tendit ad meridiem ad campum Churnuch; et ex alia parte aque in eodem loco cadit aqua Zaccyna in aquam Churnuch, et ibi separatur a terra Cheh; deinde progreditur et vadit ad occidentem, peruenit ad priorem metam, ibique terminatur. Vt igitur haec nostra collacio inconcussa permaneat, nec progressu temporum possit per quempiam retractari, presentes eidem Comiti Benedicto concessimus litteras dupplicis sigilli munimine roboratas. Datum per manus Magistri Gregorij aule nostre Cancellarij fidelis nostri (anno Domini Mş)CCş septuagesimo quinto.

(A pozségai káptalannak 1370-ki átiratából; a budai kir. kamarai levéltárnak Zágrábban lévő részében.)