Ladizlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Comanie Bulgarieque Rex vniuersis Christi fidelibus presen scriptum inspecturis salutem in eo qui est salus mnndi. Ad vniuersorum tam presencium quam posterorum noticiam volumus peruenire; quod frater Paulus conuersus de Ordine Fratrum Predicatorum procurator rerum seu bonorum Monasterij Beate Virginis Marie de Insula Leporum exhibuit nobis priuilegium domini Stephani incliti Regis Hungarie non abolitum, non abrasum, nec in aliqua sui parte viciatum, petens verbo domine Elizabethe karissime sororis nostre ac aliarum sororum de Insula Leporum instantissime, vt idem priuilegium patris nostri karissimi felicissime recordacionis ratum habere, et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est: Stephanus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Ldomerie, Cumanie Bulgarieque Rex vniuersis Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in salutis largitore. Vt donaciones perpetua soliditate solidentur, ne per quempiam successorum possint reuocari vel irritari, litterarum solent testimonio communiri. Justius autem uidetur et dignius, quod maxime inconcussum permaneat, quod Regia Magnificencia salutis causa duxerit largiendum. Proinde ad vniuersorum noticiam volumus peruenire; quod nos pia et salubri consideracione inducti terras Ducatus et Zulgageurienses Toxvn, Zoych et Kaad nocatas in Comitatu Pestiensi existentes, cum omnibus utilitatibus, et cum Ylbw insula, pro qua questionem monerat Laurencius Palatinus filius Kemen, quam inuestigata profundius veritate comperimus pertinere ad Magnam Insulam Regie Maiestatis; quas terras Lorandus filius Marci de nostra olim possederat collacione, qui comissa infidelitate de nostro aufugerat Regno, cum eisdem metis et terminis, quibus dictus Lorandus possederat, donauimus dedimus et contulimus Monasterio Sancte de Insula Leporum, vbi filia nostra karissima, ac alie sorores Ordinis Predicatorum Deo iugiter famulantes commorantur, perpetuo et irreuocabiliter possidendas. Mete autem et termini predictarum terrarum he sunt: Prime mete incipiunt prope siluam horozht vocatam a Danubio; hinc tendit versus orientem ad quoddam fossatum, per quod transit via vna, vbi similiter sunt mete; deinde vadit ad aliud fossatum similiter versus orientem, in cuius medio sunt mete; hinc proceditur aduch ad partes orientales iuxta locum qui vocatur Zoychtelky, qui locus est a parte nille Toxun, vbi similiter sunt mete; inde procedit ad eandem partem orientalem ad metas que sunt inter duas vias; abhinc uergit per uiam vnam uersus domos et siluam Welek et Mihedeus Nyaraswelg vocatam, iuxta quam sint mete inter duas vias; a quibus metis declinat ad partem occidentalem ad unum pratum, iuxta quod sunt mete hinc et inde; hinc iuxta idem pratum tendit uersus meridiem ad terras Tawarnicorum, vbi sunt mete distingentes terras Welek et Mihedeus ac Tawarnicorum a terris prenotatis, et ibi terminatur. Item in Comitatu Albensi Ossian terram populi Castri nostri, cum tribus insulis paruis inter predictam terram et Magnam Insulam existentibus, cum omnibus suis vtilitatibus, et cum eisdem metis et terminis, quibus populi Castri dinoscuntur ab inicio possedisse; similiter donauimus, dedimus et contulimus Monasterio supradicto perpetuo et irreuocabiliter possidendas. In cuuis rei memoriam et perpetuam firmitatem presentes dedimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Prepositi Ecclesie Orodiensis Aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo, Regni autem nostri anno primo. Nos igitur precibus ipsius domine Elizabethe karissime sororis nostre ac aliarum sororum per predictum fratrem Paulum (propositis) condescendentes Regio cum fauore, dictum priuilegium ratum habentes, et de uerbo ad uerbum presentibus inseri facientes, authoritate presencium duximus confirmandum; ratam habentes confirmatam donacionem karissimi patris nostri et presentibus irreuocabiliter confirmando. Datum per manus Magistri Benedicti Sancte Strigoniensis Ecclesie Electi aule nostre Vice-Cancellarii dilecti et fidelis nostri anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo quinto Regni autem nostri anno tercio.

(Eredetie bőrhártyán, a pecsét elveszett; a budai kir. kamarei levéltárban.)