Stephanus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Prouida Regum dispensacio a Celesti Numine descendens nouit singulorum merita circumspeccionis oculis intueri, et intuendo prospicere, et prospiciendo consulere, quod fidelium suorum utilitati consulit et 41honori. Huiusmodi consideracionis tenore perpenso fidem ae fidei constanciam dilecti ac fidelis nostri Laurencij Bani de Zeurino et Comitis de Doboka tranquillitatis nostre oculis intuentes; attendentes eciam, quod cum post obitum patris nostri domini B(ele) Serenissimi Regis Hungarie clare memorie Nobis e uicino deberetur Regni gubernaculum et Corona quibusdam ex Baronibus patris nostri telo perfidie sauciatis statim post eiusdem Serenissimi Regis decessum ad confinia commento malicie diuertentibus, et sua uersucia et fraude tesaurum Regni nostri perducentibus in potestatem Regis Boemie ac districtum; ipse tamen Laurencius, tunc Palatinus Regni et Comes Simigiensis ad de Kemluk, vtpota qui in diuersis fidelitatum meritis ab annis adolescensie penes dominum Regem patrem nostrum pro Regni vtilitate et obsequio fidelibus semper coaluit sudoribus et uiguit coalescens, quem ambit et commendat perstans et inmobilis fidei fortitudo ante alios Barones et proceres Regni nostri Celsitudini Nostre se obsequiosum exhibuit ac deuotum, ita ut uiam aperiret et pararet suo exemplo reliquis omnibus ad Nostram Maiestatem fiducialiter accedendi; post coronacionem eciam nostram, cum peregrinacionis gracia haberemus votum et desiderium paucis comitantibus in Poloniam diuertendi, personam nostram et tanti Regis fortunam deuocionis intuitu externe regionis euentibus et casibus committendo; prefatus Laurencius Banus nostro semper adherens lateri, solacio et consilio inter viarum discrimina graciosum Nobis exhibuit famulatum. Ad hec, quum ad habendum tractatum et colloquium cum Rege Boemie apud Posonium conuenissemus communiter, et uicissim ac ex condicto; malo tamen et excogitato ingenio capitalis hostis nostri Regis Boemie in quadam insula cum certo et paucissimo numero personarum debuissemus cum ipso Rege Boemie inuicem nos uidere, quamuis austicia (igy) uirus portaret in animo suo more precogitata, tamen fraude et insidijs ac versucijs dicti Regis, licet personam Regiam, in qua salus pendet et integritas subiectorum, non expediret ancipiti fortune casui inmissere, fortitudine tamen animi galeati dictam adiuimus insulam cum Rege Boemie prenotato, ipso Laurencio Bano Nobis inter reliquos asseclas et fideles constanter et fideliter assistente; 42ubi eum laudabilem agnouimus rerum experiencia comprobantet In expedicione eciam nostra, quam contra Austrenses mouimus propter uersuciam et iniusticiam Regis Boemie comprimendam, qui Nobis multipliciter fidem fregit, infideles nostros in suum dominium admittendo, et tesaurum Regni nostri ausu temerario contractando, dictum Banum sollertem, proudium et bellicis sudoribus expositum inuenimus, et circa omnia nostra exsequenda mandata promptissimus et attentum pro fidelitate Corone debita, et conseruacione Patrie sue, post tergum omnia relinquendo, et continue in nostro exercitu contra potenciam Regis Boemie laudabiliter concertando, sibi non parcens, nec vite, gloriosam uitam reputans pro patria dimicare, quin ymo cum proclamato et uocato nostro exercitu contra insultum prefati Regis Boemie paulisper nostra se milicia prepararet, dictum Laurencium Banum de sua fide et industria per multa auspicia confidentes, quamuis continuis belli sudoribes fatigatum, necessario premisimus ante exercitum ad Regni confinia defendenda. Pro huiusmodi igitur eiusdem Laurencij Bani, dilecti et fidelis nostri, et multis alijs meritis et obsequijs graciosis, que non possunt per singula recenseri, ey mansuetudine Regia precordialiter inclinati, vt. eius exemplo reliquos Regni nostri fideles ad nostra beneplacita et Regni seruicia efficasius (igy,) attendamus, licet modicum uideatur inspectis suorum qualitatibus meritorum, quandam possessionem Vyhel uocatam, cum omnibus suis pertinencijs, Debrete scilicet, Lybo, Potworich et Zerdahel uocatis, ipsi Laurencio Bano, et per eum suis heredibus heredumque succssoribus, dedimus, donauimus, contulimus et tradidimus iure perpetuo et inreuocabiliter possidendam, et eum per hominem nostrum in corporalem apprehensionem dicte possessionis auctoritate fecimus Regia introduci. Vt igitur huiusmodi nostra donacio pro tam perspicuis seruiciorum premijs illibata permaneat, et robur optineat perpetue firmitatis, nec in posterum ullo unquam ingenio vel fraude hominum maliciose ualeat retractari, in perpetuam rei memoriam presentes litteras concessimus dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Orodiensis Ecclesie Prepositi aule nostre Vice-Cancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno 43Domini millesimo ducentesimo septuagesimo primo, decimo kalendas Aprilis, Regni autem nostri anno primo.
(A kw-i káptalannak 1365. »in festo Beatorum Apostolorum Philippi et Jacobi« »discretus vir Magister Nicolaus de Vylak, et procurator Magnifici viri domini Nicolai de Konth Regni Hungarie Palatini« kérésére kiadott átiratából, a budai kir. kamrai levéltárban. Ugyanott őriztetik a fentebbi okmánynak Lajos király által 1365. »tercio idus Marcij« kiadott megerősítő privilegiuma is. Az okmánynak része, de sok hibával kiadva Fejérnél Cod. Dipl. V. köt. 1. r. 98. l.)