450. A zágrábi káptalannak bizonyságlevele, hogy a topuskai apát megbízottjai, és Marianus Hirink comes fia, Jarowel és Powonia helységek határai iránt barátságosan egyezkedtek. 1270.

Capitulum Zagrabiensis Ecclesie omnibus presens scriptum inspecturis salutem in Domino. Ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire: quod constituti in nostra peresencia ab una parte Matheus, Abbas Ecclesie Toplicensis, et frater Guillermus, celleraraius eiusdem loci, pro se et fratribus dicte Ecclesie universis; et ab altera Marinus, silius Comitis Hirink pro se et fratribus suis, Petro scilicet et Johanne, asseruerunt: quod ipsi de controversia et mota questione inter ipsos, et dampnis ac lesionibus que inciderunt in eadem super limitibus terrarum Jarowel, que est Marini et fratrum suarum, et Powonia, que est Abbatis, vocatarum, et de aliis universis contencionibus, que inter easdem partes adusque precesserunt, mediantibus arbitris, scilicet Johanne Comite filio Irizlaii ex perte Ecclesie, et Egidio filio Berizlaii ex parte Marini et fratrum suorum, electis, Torda eciam et Poorseno officialibus Abbatis in collegas arbitrii assumptis, ad concordiam perpetuam sunt perducti, ad quam observandam inviolabiliter se obligarunt, sublata et remota cuiusvis questionis materia; tante pacis fimitate, quod neutra parcium super premissis ex nunc agendi habeat facultatem mediantibus metis terrarum predictarum subscriptis, in quas finaliter consenserunt. Quarum prima, sicut partes nobis retulerunt, incipit apud rivum, nomine Pulchina, ubi habet duas arbores tul, sub quibus sunt due mete terree; inde procedit versus orientem et venit ad lacum, qui Lokeu nuncupatur; inde ascendit monticulum super quem sunt due mete terree; inde procedens ascendit iuxta fontem, et venit ad rivulum unum in quo sunt due mete terree; in eodem rivulo ascendit ad duas metas terreas; inde ascendit magnum montem ubi est magna via, iuxta quam sunt due mete terree; in eadem magna via et eodem monte procedit per frequntes metas terreas, quibus decursis exit de via et descendit in vallem unam ad duas metas terreas; inde ascendit ad caumen montis, et venit ad duas arbores tul, sub quibus sunt due mete terree; inde procedit in eodem cacumine per frequentes metas terreas procedit et in eodem cacumine per frequentes metas terreas procedit et venit ad duas arbores tul, sub quibus sunt due mete terree; inde procedit in eodem cacumine per frequentes binarios metarum terrerarum, in quorum ultimo unam superiorem, et descendit parumper ad inferiorem viam in latere montis, et exit de eadem via ad dexteram partem, et descendit ad caput fontis, ubi est arbor graber vocata, sub qua sunt due mete terree; inde procedit ad alias duas metas terreas; inde directe transit montem et descendit ad caput rivi, qui Marcusden vocatur, ubi habet duas metas terreas, et per eunden rivulum Marcusden descendit in rivum, qui Jorawel nuncupatur, et ibi commetacio finem habet; remanente secundum processum antedictum terra Marini a dextera parte, et terra Ecclesie a sinistris. In cuius rei testimonium presentes ad instanciam parcium contulimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum feria quarta ante Rogaciones anno ab Incarnacione Domini MCC septuagesimo.

(Tkalcsics, Monum, hist. Episc. Zagrab. I. köt. 150. 1.)