309. Békekötés Raguza és Cattaro közt. 1257.

Anno Incarnationis Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo septimo, mensis Decembris sexto die exeunte, indictione quinta decima. Nos Desen, de mandato domini Vroscii invictissimi Regis Comes Catari, Judices et Consiliarii cum voluntate totius populi Civitatis predicte, ac sonitu campane in concione sedentes, istud statuimus, ut pactum pacis habende cum hominibus Ragusii stabiliremus, ad quos Basilium Dabrace et Johannem Gige destinavimus missos, pro stabilitatis pacto cum eisdem firmiter faciendo ad hoc, inter Civitatem Ragusii et homines Ragusinos, et Civitatem Catari et homines Catarinos pura amicitia perseveret non ficta, que Dei clementia suscipiat incrementum. Cum vero inter Civitates utrasque iam predictas et homines earumdem quedam fuerat exorta discordia, ad tale concordium Dei auxilio devenimus semper habendum, sub tali videlicet condicione: ut Catarenses Ragusium ire volentes libere emere et vendere valeant, nullam exhibentes duanam excepto illi Catarenses, qui in Ragusio apotegam tenerent, duanam persolvant ut ceteri Ragusenses. Similiter et homines Ragusii Catarum venire volentes, libere emere et vendere valeant, nullam persolvendo duanam, nisi tamen illi Ragusenses, qui in Cataro apotegam tenerent, sicut ceteri Catarenses duanam persolvant. Quam ob rem plurimum cupientes, ut presens scriptum et concordium robur deinceps teneat firmitatis ac inviolabiliter observetur, quod presens scriptum fieri fecimus per manum Diaconi Miche Gige, Communis Juratus Notarius, cum signo eiusdem assueto, quam presentem paginam nostre Communitatis sigillo fecim us communiri.

(Eredetie bőrhártyán, a bécsi császári titkos levéltárban.)