Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Chroacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque Rex, vniuersis presentes litteras inspecturis salutem omnium saluatore. Vigerent lites et regnaret materia iurgiorum, nisi ea, que iuris ordine terminantur, per eterni scripti memoriam reciperent firmitatem. Proinde ad uniuersitatis uestre noticiam tenore presencium uolumus peruenire, quod cum Pousa filius Bala, Buc filius Balasey, Georgius filius Bud, Juane filius Sctayzlai (így), a Dobrina, Miko et Woyn filijs eiusdem, et Woyzlao, ac Thoma iobagionibus Monasterij Sancti Benedicti de Grana, qui prius de seruientibus nostris fuerant oriundi, medietatem terre ipsorum iobagionum nomine Scylipche, uidelicet ad duo aratra, repeterent in iudicio coram nobis, utpote indebite occupatam: ijdem Dobrina, Miko, Woyn, Woyzlaus et Thomas ex aduerso responderunt, quod ipsi predictam terram a Bud patre dicti Georgij, et fratre eiusdem Georgij nomine Gurganus, Egydio fratre dicti Juane, Legk filio Mykuna, et Doncus fratre dicti Pouse coram Nitriensi Capitulo famis tempore comparassent, super quo per litteras eiusdem Capituli nobis fecerunt fidem plenariam adhiberi. Cum ergo per totum Regnum nostrum edicto generali duxerimus statuendum, ut possessiones alienate famis tempore nequeant reuocari; decreuimus, vt medietatem dicte terre Scylipche, usui duorum aratrorum sufficientem, prefati Dobrina, Miko, Woyn, Woyzlaus et Thomas debeant perpetuo pacifice possidere, sicut in litteris Nitriensis Capituli continetur, cum easdem dictus Pouse et socij sui nullatenus dixerint esse falsas. Ceterum cum unicuique ex debito regiminis simus in sua iusticia debitores, decreuimus, ut medietas dicte terre Scylipche, existens extra litem, ipsis Pouse, Buc, Georgio et Juane cedere debeat, cum uendicioni partis relique facte coram Nitriensi Capitulo eos in nullo penitus constiterit consensisse. Vt igitur sepedicti Dobrina, Miko, Woyn, Woyzlaus et Thomas medietatem dicte terre Scylipche, emptam coram Nitriensi Capitulo, ualeant pacifice possidere, in testimonium huius rei presentes litteras dari fecimus, duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Smaragdi Albensis Ecclesie Prepositi, aule nostre Vice Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo quinto, quarto idus Augusti; Requi autem anno vicesimo.

(Az eredeti után Knauz Nándor, Magyar Sion II. köt. 680. l.)