170. IX. Gergely pápa megerősíti a zágrábi püspök és a pannonhalmi apát közti, a Dráva-melléki tizedeket tárgyazó egyességet. 1232.

Gregorius Episcopus servus servorum Dei venerabili fratri... Episcopo et dilectis filiis, Capitulo Zagrabiensi, salutem et Apostolicam benedictionem. Justis petentium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum, et vota, que a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Sane tempore felicis recordationis I(nocentii) Pape predecessoris nostri, dilectus filius... Abban Sancti Martini de Pannonia pro se ac Conventu suo petiit a te, frater Episcope, ac Canonicis Zagrabiensis Ecclesie, quorum procurator ad hoc in iudicio comparebat, decimas omnium frugum et aliarun rerum partis Comitatus Simigiensis, que est ultra fluvium Dravam, nec non et capellarum Sancti Barnabe, Sancte Crucis, et Sancte Trinitatis, existencium in Vesprimiensi Diocesi, citra Dravam, cum fructibus perceptis ex ipsis, et omne ius suum in iudicium circa premissa, deducens privilegium Sancti Stephani Regis, et confirmaciones pie memorie Alexandra, Vrbani et Clementis Romanorum Pontificum ad intentionem suam fundandam super principali produxit. Ad que procurator vester utcumque respondit, et tam receptio testium, quam cause cognitio fuit certis iudicibus de partium voluntate commissa. Verum post longi temporis tractum, post diversa rescripta a predecessoribus nostris et nobis obtenta, ad Apostolice Sedis examen negotium est reductum. Cui finem sententia dare non potuit eo, quod litis contestationem legitimam acta iudicii non habebant. Quia vero litis protractio nonnunquam dispendia gravia post se trahit, sumptibus atque laboribus litigantes atterere consveta, inter te ac prefatum Abbatem, concordi tractatu prehabito, huiusmodi compositio intervenit, videlicet: quod dictus Abbas pro se ac Monasterio suo decimas et omnia alia, quecumque comprehendere poterat eius petitio, ultra fluvium Dravam, infra Zagrabiensem Diocesim, versus Sclauoniam, tibi et Ecclesie Zagrabiensi ex toto pacifice ac quiete dimisit, promittens pro se et monasterio suo, quod super premissis te ac successores tuos vel tuam. Ecclesiam iudicio vel extra iudicium nullo unquam tempore molestabit. Tu vero pro te ac Ecclesia tua decimas quatuor capellarum scilicet: Sancte Marie, Sancte Trinitatis, Sancti Barnabe, et Sancte Crucis versus Vngariam, et quiequid iuris in eisdem capellis habebas, Abbati et Monasterio memoratis dimisisti pacifice et quiete. Ceterum pro quibusdam fructibus et expensis quingentas marcas argenti ad pondus Vngarie, bonorum et electorum frisatricorum vendentium et ementium, tam pro possessionibus, quam rebus aliis commercio competentium prout vendi consvevit et emi apud castrum, quod Alba communi vocabulo nuncupatur, te soluturum Abbati aut eius certo nuntio promisisti; ita, quod medietatem summe predicte usque ad festum proximum Purificationis Beate Marie, ac aliam medietatem usque ad kalendas Augusti proximo tunc futuri absque diminutione aliqua persolves. Denique compositionem huiusmodi proprio iuramento firmatam tu et idem Abbas postulastis humiliter Apostolice Sedis munimine roborari. Cum igitur finem litibus desideremus imponi et litigantium concordiam amplectamur, compositionem predictam gratam ac ratam habentes, eam auctoritate Apostolice confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis antem hoc attemptare presumpserit, indignacionem Omnipotentis Dei et Beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Reate XI. kalendis Augusti. Pontificatus nostri anno sexto.

(Tkalcsis, Monum. histor. Episc. Zagrab. 1. köt. 73. lap. V. ö. Fejér Cod. Dipl. III. köt. 2. r. 290. l.)