214. III. Endre királynak Muslan birtokát tárgyazó adománya Simon comes, Simonnak fia számára. 1299.

Nos Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bolgarieque Rex omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis salutem in omnium s(aluatore. Regie Maiest)atis munificeneia debet non inmerito fidelitates - - - - - - cuique iuxta suorum exigenciam meritorum respondere in muneribus donatiuis, ut alij ipsorum exemplo - - - - - - facilius inuitentur. Proinde ad uniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod (Symon Comes filius Symonis) ad nostram accedens presenciam exhibuit nobis litteras nostras patentes super collacione cuiusdam terre (Muslan vocate, petens) a nobis cum instancia (humiliter supplicando, ut easdem) acceptare, et nostris litteris priuilegia(libus) dignaremur confirmare. Quarum quidem litterarum nostrarum patencium tenor talis est:

Nos Andreas Dei gracia Rex Hungarie memorie commendantes tenore presencium significamus quibus expedit vniuersis; quod Comes Symon filius Symonis fidelis noster ad nostram accedens presenciam quamdam terram Mathey uidelicet sine herede decedentis Muslan nuncupatam quondam Castri, nostre collacioni pertinentem, pro suis fidelitatibus et seruicijs a nobis sibi dari postulauit. Verum quia nostre Excellencie non constabat, utrum predicta terra pertineat nostre collacioni nec ne, fidelibus nostris Capitulo Jauriensi dedimus in mandatis, ut ipsorum mitterent ydoneum testimonium, coram quo Perlym homo noster reambularet predictam terram, presentibu commetaneis et uicinis, et statueret eidem Comiti Symon possidendam, si non fieret contradictum; contradictores contra eundem Symonem ad nostram Presenciam euocando; et post hec seriem ipsius negocij, et specialiter nomina contradictorum, 334qualitatem et quantitatem ipsius terre, maxime si eadem terra nostre collacioni Regie pertineat nec ne, nobis fideliter rescriberent in eorum litteria seriatim. Quod quidem Capitulum nostre Maiestati rescripsit in hunc modum: quod predictus Perlym homo noster presente testimonio ipsorum accessisset super predicte terre faciem Mathey antedicti, et ipsam sciuisset et inuenisset nostre collacioni pertinentem, eo quod dictus Matheus decesserit filiorum solacio destitutus; et conuocatis commetaneis et uicinis ipsius terre, uidelicet Perluph, Nicolao filio Philipi, Bartholomeo, Nicolao, et prefato Perlim de Muslan, ac alijs coguatis eorum, eandem terram ad usum trium aratrorum, sicut uisu considerare potuerunt, sufficientem, in antiquis metis et terminis, antedicto Comiti Symoni statuisset, nullo penitus contradictore existente. Hoc tamen declarato, quod de dote uxoris dicti Mathey, et de quarta trium filiarum eiusdem, ipse Comes Symon assumpsisset satisfacere, sicut requireret ordo juris. Nos itaque considerantes fidelitates eiusdem Comitis Symonis, que nostre Celsitudini cum omni fidelitate exhibuit et inpendit vt fideliter sic deuote, prefatam terram Mathey sine herede decedentis, Muslan uocatam, vsui trium aratrorum sufficientem, cum suis utilitalibus et pertinencijs vniuersis, dicto Comiti Symoni, et per eum filijs suis dedimus, donauimus et contulimus iure perpetuo possidendam, tenendam et habendam; et cum presentes reportate fuerint, super hoc nostrum priuilegium concedemus Comiti Symoni memorato. Datum Bude in crastino festiuitatis diey Omnium Sanctorum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo nono (? octavo).

Nos itaque iustis et legitimis peticionibus (prefati Comi)tis Symonis fauorabiliter inclinati, predictas litteras (nostras patentes) non abrasas, non cancellatas, nec in aliqua sui parte uiciatas de uerbo ad uerbum (presen)tibus insertas, ratas habentes et acceptas auctoritate presencium duximul confirmandas. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis patris fratris Anthonij de Ordine Minorum (Dei gracia) Episcopi Chanadiensis aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri 335anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo nono, decimo et octauo kalendas Maij, Regni autem nostri anno nono.

(Eredetie bőrhártyán, melyről sárga-zöld selyemzsinóron a pecsét töredéke függ; a budai kir. kamarai levéltárban.)