016. III. Endre király megerősíti IV. László királynak Vas és Zelebygh helységeket tárgyazó adományát Mihály máskép Sidó testvérei, Imre fiai számára. 1291.

Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Comanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Vniuersorum noticie uolumus fieri manifestum, quod Michael dictus Sydo, Benedictus et Emiricus, filij Emirici, ad nostram accedentes presenciam exhibuerunt nobis priuilegiales et patentes litteras domini Regis Ladizlai inclite recordacionis fratris nostri patruelis, super collacione quarundam villarum Vos et Zelebygh uocatarum confectas, petentes cum instancia, ut ipsas priuilegiales et patentes litteras ratas habere, et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est:

Ladizlaus D. gr. Hungarie stb. Rex stb. (következik IV. László király 1284-ki adománylevele, mint gyüjteményünk IX., vagyis a második folyam IV. kötetében 380. l.)

Patecium eciam litterarum tenor talis est:

Nos Ladizlaus Dei gracia Rex Hungarie stb. (következik IV. László 1289-ki okmánya, mint u. o. 494. l.)

Nos igitur, cuius proprium est dignis peticionibus bene merencium occurrere Regio cum fauore, ut alij eo respectu, et personas suas casibus furtune submittere, et res suas pro tuicione Corone Regie ac conseruacione patrie exponere non formident, sed de promptis reddantur prompciores: peticionem ipsorum Comitum Mychaelis, Benedicti et Emirici, qui nobis in exercitu nostro, quem contra Ducem Austrie habuimus, fideliter seruiuerunt; videlicet tunc cum eosdem in societate quorundam Baronum nostrorum sub castrum Viennense transmisissemus, idem Comes Benedictus ante portam Vienne viriliter dimicando extitit wlneratus, et Paulus filius Pauli frater ipsorum eodem die et loco extitit interemptus, admisimus, et priuilegiales ac patentes litteras fratris nostri karissimi non cassatas, non abolitas, non cancellatas, non abrasas, nec in aliqua sui parte viciatas, ratas habentes et acceptas, de uerbo ad uerbum presentibus inseri faciendo auctoritate presencium confirmanus duplicis sigilli nostri munimine roborando. Datum per manus discreti viri Magistri Teodori (így) Prepositi Ecclesie Albensis, aule nostre Vice Cancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini M°CC° nonagesimo primo, Regui autem nostri anno secundo pridie Idus Decembris.

(Eredetie bőrhártyán, melynek pecsétjéből csak a zöld-sárga selyemzsinor megvan már, a nemz. muzeum kézirattárában.)