012. III. Endre király bizonyságlevele azon per-egyességről, mely Tamás mester esztergami sz. Tamás egyházi prépost és a nyúlszigeti apáczazárda közt a pesti vámjövedelem felerésze tárgyában köttetett. 1291.

Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium harum serie uolumus peruenire, quod cum venerabilis pater dominus Lodomerius miseracione Diuina Archiepiscopus Strigoniensis et Comes perpetuus loci eiusdem nomine et uice Magistri Thome Prepositi Ecclesie Sancti Thome martiris de promotorio Strigoniensi, scolaris Paduani ad presens, super dimidia parte tributi fori de uetere villa, Pest contra religiosas et Deo deuotas personas, sorores et sanctimoniales Ecclesie Beate Virginis de Insula eiusdem de Buda Ordinis Fratrum Predictorum mouisset materiam questionis, predictam dimidiam partem tributi Pestiensis ex donacione domini Emerici Regis Illustris quondam Hungarie progenitoris nostri ad ipsam Ecclesiam Sancti Thome asserens pertinere; tandem exhibitis, perlectis, diligenter examinatis et plenius intellectis hinc inde super predicto negocio parcium instrumentis, placuit partibus apposita certa pena, quam pars non acceptans deberet soluere parti nostrum arbitrium acceptanti, nostro se committere arbitrio seu laudo. Sed ante euentum nostri arbitrij idem venerabilis pater nomine dicti Thome Prepositi Santi Thome et Capituli sui, religiosis et sanctis fratribus, scilicet Wgrino filio Magistri Parazth de genere Chaak, Gregorio Lectore, Paulo et Briccio de Ordine Fratrum Predicatorum, prefatarum religiosarum sororum Monasterij Gloriose Virginis Marie de Insula Budensi, mediantibus et conponentibus nobis, quibusdam Ecclesiarum Prelatis et Baroac pluribus nobilibus Regni nostri casualiter exis tentibus illa die, inter eundem venerabilem patrem Lodomerium Dei gracia Archiepiscopum Strigoniensem, et inter religiosos viros, fratres scilicet Vgrinum filium Magistri Parazth de genere Chaak, Gregorium Lectorem, Paulum et Briccium de Ordine eorundem, predictarum dominarum procuratores, syndicos, defensores per easdem religiosas sorores legaliter institutos, et ad tocius cause seriem sufficienter instructos, habentes in hoc facto de ratihabitione plenum mandatum de amicabili concordia taliter extitit ordinatum: Quod predictam partem tributi de Weteri Pest idem Archiepiscopus Strigoniensis eidem Ecclesie Beate Virginis et suis sororibus et sanetimonialibus reliquit et cessit in perpetuum possidendam; omnia instrumenta et priuilegia super facto predicte dimidie partis tributi Pestiensis confecta, que penes se habebant, eisdem dominabus de Insula Beate Virginis reddens plenarie et relinquens; ex quibus si qua reseruabuntur, erunt irrita et inania, omnibus omnino niribus caritura. E conuerso autem predicte domine et earum procuratores totalem terram Isa circa Danubium in Comitatu de Camarun constitutam cum suis vtilitatibus et pertinencijs, specialiter piscaturis scilicet, insulis, pratis, fenetis, terris arabilibus cultis seu incultis, et alijs attinencijs vniuersis, quam ex donacione domini Regis Bele quarti pie memorie olim Illustris Regis Hungarie possidebant, in concambium seu permutacionem predicte dimidie partis tributi, dederunt, tradiderunt et assignauerunt iure proprietatis seu perpetui dominij eidem Ecclesie Sancti Thome et sue Ecclesie habendam perpetuo et tenendam; assiguato in manus ipsius domini Episcopi priuilegio quondam incliti Regis Hungarie Bele quarti super donacione predicte ville Isa Conuentui prefatarum sororum confecto, sub eisdem metis et terminis plenitudinis sue, quibus eadem terra Isa ab antiquo tempore esse dinoscitur limitata, et per easdem dominas hactenus habita et possessa. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis Ecclesie Prepositi aule nostre Vice Caucellarij dileeti et fideli nostri, anno Domini M°CC° nonagesimo primo tercio nonas Junij, Indiccione quarta, Regni autem nostri anno primo.

(Eredetie bőrhártyán sárga-violaszínű selyemzsinóron függő pecsét alatt, a budai kir. kamarai levéltárban.)