376. IV. László király fenntartja, a nyúlszigeti apáczazárda népeinek törvénykezési szabadságait. 1290.

Ladizlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Sentencia Principis in recta debet statera iudicij ponderari, ut contra iusticiam nulli pareat, vnicuique possessa restituat, et restituta denue renouaciouis stabiliat priuilegio firmitatis. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod viri Deo deuoti fratres Predicatores, nomine domine Margarete sororis nostre karissime, filia (igy) Anne Ducisse, ac nobilium dominarum seu sororum de Insula Sancte Marie Virginis prope Budam, ad nostram accedendo presenciam nostre Celsitudini dolorose conquerendo exponere curauerunt, quod Prepositus et Canonici Ecclesie Sancti Thome martiris de promontorio Strigoniensi easdem dominas seu sorores super medietate tributi fori Pestiensis indebite molestarent; quod tributum dicebant eidem Monastrerio et sororibus per dominum Belam illustrem Regem Hungarie auum nostrum karissimum inclite recordacionis racione oblacionum et expensarum de sua camera propria ob reuerenciam Virginis Gloriose ad aram eiusdem Virginis deuote offerendarum fuisse datum et collatum; priuilegia, instrumenta seu litteras, videlicet tam eiusdem domini Bele Regis et Stephani patris nostri, quam nostra super collacione tam tributi Pestiensis quam tributi de Castro Budensi habita et confecta; nostre Celsitudine exhibentes. In litteris nostris patentibus sigillo nostro autentico et anuleo consignatis, nobis vltimo exhibitis per eosdem comperimus, medietatem ipsius tributi Pestiensis eisdem dominabus restituisse pleno iure possidendam, quemadmodum in priuilegijs Bele viclelicet et Stephani illustrium Regum Hungarie continetur; cum Magister Michael tunc Prepositus Sancti Thome martiris ad videnda priuilegia dictarum dominarum, per fratrem Augustinum et Thomam nobis exhibuerant, nec venire nec mittere, nec sua et Ecclesie sue instrumenta in termino peremptorio et deciso curasset exhibere. Igitur nos ex officio suscepti regiminis a Deo, ipsorum (igy) pias elemosinas seu ordinaciones licitas et honestas ipsi Monasterio Beate Virginis de Insula ac sororibus deuote Deo in eodem famulantibus, erogatas et concessass inuiolabiliter volentes facere semper obseruari; quemadmodum eorundem erogata nobis et nostris Baronibus visa fuerunt, de iusto et racionabili veritatis tramite processisse, prout id ipsorum robur priuilegij lucide declarabat. Vnde cum cuiuslibet sit Principis iusticiam colere, et nemini de iure illi contraire, et maxime Ecclesias, in qua pro Catholicorum Principum salute Celi Domino funduntur pie preces, specialiori fauoris gracia amplecti debeamus, predicta priuilegia seu litteras grata, rata habentes et accepta approbamus, et Regio confirmamus cum fauore; ymo donacionem patris eisdem dominabus factam in premissis auctoritate presencium duximus innouandam; dictum nichilominus Monasterium Beate Virginis de Insula, et sorores in eodem, in salua, integra et inconcussa, ac pacifica possessione tributorum predictorum statuimus inuiolabiliter permanere; omnia priuilegia, munimenta seu litteras tam nostra optenta uel optinenda, quam eciam predecessorum nostrorum, quibus ijdem Prepositus et Canonici Ecclesie Sancti Thome quouis iuris colore vterentur, cassamus, euacuamus et in irritum reuocamus; auctoritate Regia firmiter statuentes, ut sicubi exhibita et in lucem producta fuerint, viribus careant et uigore, et nullius sint penitas firmitatis; Preposito et Canonicis Ecclesie prefate silencium perpetuum super hoc de cetero inponentes. Vt igitur huiusmodi donacio seu collacio predicti tributi tam per ipsum dominum B. auum nostrum, quam per dominum St. patrem nostrum karissimum, felicium recordacionum Regum, et demum per nos Ecclesie predicte pie et salubriter facta perpetuo valeat stabiliri; nec precessu temporum aliqualiter passit uel debeat in irritum reuocari, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis patris Gregorij Dei gracia Episcopi Chanadiensis, aule nostre Vice Cancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini Mş CCş nonagesimo, Regni autem nostri anno decimo nono.

(Eredetie bőrhártyán sárga-vörös selyemzsinóron függő pecsét alatt, a budai kir. kamarai levéltárban.)