281. IV. Márton pápa a jadrai érseknek meghagyja, hogy Galvanus ellen, ki kelletlen módon a skardonai püspökséget elfoglalta, a kanonoki törvények értelmében eljárjon. 1284.

Elisabeth Dei gracia Regina Hungarie omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presentes litteras intuentibus salutem in uero salutari. De singulorum prouisione solliciti, circa matrem Sanctam Ecclesiam, quam cultu precipuo ueneramur, curam debemus impendere specialem, ut Deo famulantes, Regio inducti beneficio, quiete uiuant, et placabilem ostiam offerre ualeant coram Deo Proinde ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum harum serie uolumus peruenire, quod cum post coronacionem nostram in primo introitus nostri in ecclesiam Strigoniensem, ob deuocionem, quam pie mentis affectu gerimus erga Sanctum martirem Adalbertum, promisissemus nomine offertorio prefate Strigoniensi Ecclesie in decenti possessione benignitate solita prouidere; memores huiusmodi promissionis nostre; attendentes nichilominus, nil tam esse salubre tamque pium, quamquam (igy) Ecclesijs Dei, et personis in eisdem Deo iugiter famulantibus, prouisionem facere specialem: hac consideracione inducte, quandam terram nostram Reginalem, cum terra dicte Ecclesie Strigoniensis Epel uocata mixtim adiacentem, ad duo aratra sufficientem, super qua exercituales populi Reginales residebant, in perpetuam elemosinam, et ob remedium anime Serenissimi domini Regis Stephani clare recordacionis soceri nostri, eidem Ecclesie Strigoniensi de plenidutine gracie nostre, ex certa sciencia et mera liberalitate, dedimus, donauimus et contulimus perpetuo pacifice possidendam, ab usu et potestate eorundem populorum exercitualium pure et simpliciter eximendo. Ut igitur hec nostra donacio robur perpetue firmitatis obtineat, nec ullo unquam tempore ualeat retractari; presentes dedimus litteras, dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus uenerabilis patris Thome Episcopi Waciensis, aule nostre Cancellarij et Comitis de Plys, fidelis nostri; anno Domini Mş CCş octuagesimo quarto.

(Az eredeti után Knauz Nándor, Magyar Sion III. köt. 547. l.; kivonatát közölte Fejér Cod. Dipl. VIII. k. 3. r. 214. l.)