275. IV. László király megerősíti Ugrin mesternek Kenéz helységet tárgyazó adományát Tivadar bán számára. 1284.

Ladyzlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Cliristi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad hoc enim Diuina elemencia Regiam personam regimini preposuit subditorum, vt oppressi jure, possesionibus priuati, et sine causa spoliati in pristinis possessionibus et juribus per ipsam de Regia equitate restituantur, et a prauorum incursibus ac temerarijs occupacionibus in posterum illesi tueantur. Inde est, quod ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod Comes Thomas filius Pangracij de genere Chanad ad nostram accedendo presenciam exhibuit nobis priuilegium gloriosi Regis Bele karissimi aui nostri laudabilis memorie super possessionibus suis hereditarijs, donatiuis, acquisitis et earum vtilitatibus emanatum, in Comitatibus videlicet Orodiensi, Chanadiensi, Tymissiensi et Syrmiensi; petens a nobis cum instancia, vt ipsum priuilegium ratum habere, et nostro priuilegio de Regia benignitate confirmare, ac possessiones in eodem priuilegio nominatas per quoscunque indebite occupatas, vel habitas ex aliquali collacione Regali, ex certa sciencia reuocare, et restituere eidem ac suis successoribus dignaremur. Cuius quidem priuilegij tenor talis est:

Bela D. gr. Hungarie stb. Rex stb. (következik IV. Béla királynak 1247-ki okmánya, mint gyűjteményünk VII. vagyis a második folyam II. kötetében 221. l.)

Sed quia sigillum priuilegij Bele Regis nobis presentati per Comitem Thomam filium Pangracij, quod petebat a nobis instanter confirmari, a parte inferiori, videlicet a genuis infra et nihil supra cum serico exeunte de sigillo fuit scissum et penitus resectum; ita quod nihil ibi pendebat preter superiorem partem sigilli, et quasi apparebat, quod erat combustum; super cuius confirmacione vna cum Regni nostri Prelatis et Baronibus nobiscum assidentibus, videlicet Petro Episcopo Transsiluano, Paulo Quinqueecclesiensi, Thoma Waciensi, Bartholomeo Wesprimiensi et Gregorio Chanadiensi; Stephano Palatino filio,Tekus, Mattheo Magistro Tauarnicorum, Opor Wayuoda, Johanne Bano filio Henrici, et Magistro Petro dicto Bwrynu, attente de falsitate ex caltsa verisimili ruminari incipiendo, ne falsum in dispendium hoporis nostri et anime detrimentum pro vero recipiatur, querentes ab eodem, quid sigillo priuilegij Bele Regis nobis presentati accidisset; ipso autem asserente, quod Cumani super domum suam venientes in Egyhazasker eundem occidere voluissent, curiam suam cum tota villa combussissent, ac alias possessiones suas in vicino positas omnibus bonis spoliassent, scilicet Pasan, Chaka, Zent Miklos et Borumlak; et cum inde fuge presidio in quandam possessionem suam Temerkeu vocatam accessisset, et in ecclesiam eiusdem ville intrans plurimas litteras et priuilegia in foraminibus sanctuarij abscondisset, tandem Cumani persequentes eundem, credentes in ecclesia absconsum, predictam ecclesiam combussissent, duobus fratribus suis patruelibus et alijs pluribus pauperibus suis jobagionibus ibidem interemptis; ipse solus eques euadens per Tyciam transnatauit, pluribus alijs litteris combustis solo priuilegio Bele Regis taliter remanente; super quibus omnibus dictis litteras inquisitorias Chanadiensis Capituli et Orodiensis produxit in medium, veritatem sue recitacionis de verbo ad verbum continentes; ipsuper tenorem priuilegij Bele Regis ex registro Waradiensis Capituli de nostro mandato transscriptum Conuentus Sancti Stephani de Promontorio Waradiensi in suis litteris ad modum priuilegij ad maiorem cautelam similiter Capitulum Waradiense transsumpserat: tamen visum fuit omnibus nobis, vt consciencie nostre satisfaciamus, et iniqua ora loquencium per veritatem obstruamus: quod sigillum priuilegij Bele Regis rumpamus per medium in immissione serici ad sigillum, et si veritatem contineat, quamquam iam satis clare de veritate sit probatum per litteras transscriptas laudabilium Capitulorum, tunc ex certa sciencia, prout a nobis petit eleganter, confirmemus, et possessiones in eisdem priuilegijs nominatas ab omnibus occupatoribus et detentoribus liberemus, eidem Comiti Thome et suis heredibus reddentes, pacifice et perpetuo possidendas. Igitur cum illud sigillum de mandato nostro, presentibus Prelatis et Baronibus nostris predictis, per Thomam Episcopum Ecclesie Waciensis aule nostre Vicecancellarium fractum fuisset per medium in duas equales partes, verum in serico interiore sanum et firmum comperimus nulla falsitate viciosum. Nos itaque in memoriam reuocantes illud propheticum: „Oculi Domini super iustos, et aures eius in preces eorum;” et illud: „Non vidi justum derelictum, nec semen eius querens panem”; attendentes eciam, quod supremum in rebus bonum est justiciam conseruare, et vnicuique tribuere quod suum esse dinoscitur, nec sinere quod potestatis est fieri, sed quod equum est custodire; priuilegium prefatum aui nostri gloriosi Regis Bele laudabilis memorie, nec non Capituli Waradiensis et Conuentus Sancti Stephani de Promontorio Waradiensi, tenorem eiusdem Bele Regis priuilegij continens subnexum et vallatum veritate, nec in aliqua sui parte viciatum, imo examinatum, sicut aurum in fornace purgatum ter, repurgatum septuplum, de verbo ad verbum presentibus insertum, in eternam rei memoriam firmitatemque perpetuam authoritate Regia ex certa sciencia duximus confirmandum, reuocantes omnes donaciones, concessiones, communiciones et tradiciones, si quas alicui fecissemus vsque modo in possessionibus superius nominatis, et litteras priuilegiales vel patentes super his emanatas irritas, cassas, friuolas, viribus penitus carentes authoritate presencium in toto vel in parte decernentes; et si qui a modo in posterum de possessionibus predictis tanquam nostre donacioni pertinentibus sibi dari postulauerint quoquo modo, similiter ex nunc prout ex tunc vigore careat, et nullius sit firmitatis vel momenti. Vt autem presentis scripti series nulla valeat in prosterum impugnacione conuelli, nec per aliquem perturbari, presentem concessimus paginam, velut originale Regis Bele et per nos confirmatum, dupplicis sigilli nostri munimine consignatum. Datum per manus venerabilis patris Thome Dei gracia Episcopi Waciensis, aule nostre Cancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini millesimo ducentesimo octuagesimo quarto, sexto kalendas Decembris, Indiccione duodecima, Regni autem nostri anno decimo tercio.

(Robert Károly királynak 1320. „XIV. kalendas Februarii” „vir discretus et honestus Magister Chanadinus Prepositus Ecclesie Waradiensis Secretarius, Notarius et Comes Capelle nostre, Nicolaus et Pangracius filij Pangracij de genere Chanad, ac Johannes et Thomas filij Laurencij fratris eorundem” kérésére kiadott megerősítő okmányából, mely 1323. II. idus Junij alatt ugyan Robert Károly király privilegiumának formájában ujból kiadatott, Báthory István 1572-ki oktávás átirata szerint; a budai királyi kamarai levéltárban.)