239. Az esztergami káptalannak bizonyságlevele, hogy a Kachin nemzetségbeli nemesek, Folkus comesnek nemzetségökhez tartozó fiai közt, a birtokosztályt rendezték. 1271.

Nos Magister Ladizlaus Prepositus totumque Capitulum Strigoniensis Ecclesie omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod nobiles viri Comes Petrus filius Elye, Symon filius Symonis Bani, et Comes Nicholaus filius Leustachij de genere Kachin in personis ipsorum proprijs coram nobis constituti dixerunt, vt in causa, que inter Comitem Michaelem, Magistrum Farkasium, et Zoloch filios Comitis Folcus, fratres suos coram nobis similiter personaliter astantes super facto quarundem possessionum suarum hereditariarum Lyberchen, Grab, Procha et Zalathna vocatarum hostiliter inimicabiliterque agebatur, talem diuisionem et separacionem perpetuam in filios filiorum eosdem, Comite Mychaele, Magistro Farcasio et Zoloch volentibus, consencientibus et assumpmentibus coram nobis fecisse et ordinasse retulerunt inter ipsos; vt secundum quod fluuius Lyberchen currit infra versus plagam orientalem, pars a parte orientali in porcionem cessisset Comitis Mychaelis, pars autem a parte occidentali Magistro Farkasio permaneret; et per huiusmodi diuisionem vadit vsque magnam viam, que veniet de Zynna et vadit in Lusunch, et prout ipsa via vadit in Lusunch a parte dextra est quoddam pratum iuxta terram wduornicorum, et terra arabilis secus ipsam viam tota cessisset usque Ruchkapotoka Magistro Farkasio fratri suo et suis posterys. Alias vero diuisiones factas inter ipsos taliter fecisse idem Comes Petrus, Symon, Nicholaus filius Leustachij retulerunt, vt terra arabilis, que est situata inter fluuios Lyberchen et Wylichke simul cum terra Grab in porcionem Comitis Mychaelis, terra vero arabilis inter dictum fluuium Lyberche et fluuium Rochapotoka remaneret Magistro Farkasio fratri suo e conuerso, preter siluam, quam eisdem communem fieri permiserunt. Item medietatem ville Procha cum terra arabili a parte orientali Comiti Zoloch peruenisse simul cum terra Zalathna pretes portionem Comitis Nicholai filij Leustachij de eadem retulerunt. Mete uero ipsarum terrarum seu diuisionum factarum inter ipsos taliter procedunt, vt dixerunt: Prima enim meta terre Lyberche incipit iuxta fluuium Wylichke a parte orientali, et per vnam semitam ascendendo procedit in latere cuiusdam montis versus occidentem ad capellam Sancti Francisci, quam capellam communem relinquerunt, sessionem vero Comitis Folkus Patris ipsorum iuxta ipsam capellam Sancti Francisci dicto Comiti Mychaeli bona valuntate commiserunt; deinde ascendendo in fluuio Lyberche peruenit subtus magnam siluam, ubi exit ad montem magnum versus septemtrionem; in quo monte vadit vsque Rochkapotoka; vnde ascendit alium montem similiter magnum versus eandem plagam, et cadit in Chokapotoka, et terra arabilis Rochkateleky a Rochka incipiendo vsque Chokapotoka a parte meridionali Magistro Farkasio et Zoloch preter siluam a parte septemtrionis, que est communis, ut cixerunt, vbi dupplicatur, et vna pars ipsius vadit ad magnum Lyznecht, et pars que est a parte orientali ipsis filijs Folcus stat in communi; deinde egrediendo incipit procedere in latere cuiusdam berch versus occidentem ad fluuium Procha, et terra Teluk dicta a parte sinistra Comiti Zoloch in porcionem peruenisset; terra autem purgata, que Wruan dicitur, simul cum silua Magistro Farkasio remanente; e conuerso vbi segregatur et separatur meta terre Zoloch predicte et mete terre Magistri Farkasij iungitur metis terre Comitis St(ephani) filij Aba, et exit de magna Procha, ascendit vnum montem, et cadit in Ezraprocha, pars a parte silue dicto Comiti St(ephano); abhinc in Ezraprocha descendit infra ad Magnum Procha, et ubi ipsi duo fluuij Procha iunguntur in ipsa Magna Procha incipit iterum ascendere per meatum ipsius fluuij, et pars ipsius terre a parte orientali cum medietate ville prouenit Comiti Zoloch, vt superius est relatum; pars autem a parte septemtrionis Magistro Farkasio permanente de terra memorata, et ita cadit in Procha antedicta. Preterea prefati Comes Petrus, Symon et Nicholaus dixerunt, quod quia in prefatis diuisionibus predicto Magistro Farkasio deterior cessit porcio, ideo vnam porcionem terre de ipsa terra Lyberche, vt porcio ipsius porcionibus aliorum fratrum suorum coequaretur, de voluntate aliorum fratrum suorum supra ipsam divisonem dedisse retulererunt. Cuius terre prima meta, secundum quod dixerunt, incipit iuxta Lyberche supra paludem arundinosam, et in vno sicco potok vadit supra versus orientem, vbi ipse siccus potok in berch consumpmitur uel finitur; inde cadit recte eundo in Wylichkepotoka, et per huiusmodi processum siue cursum omnes mete terminantur terrarum predictaru. Voluerunt eciam dicti Comes Mychael, Magister Farkasius et Zoloch filij Folcus, ut in cuiuscumque porcione, siue in Lyzniht, siue in alijs montibus, aut in plano locum aptum pro edificacione castri invenire possent, ipsum castrum in ipso loco comminiter edificarent, et communiter possiderent. Adiecerunt insuper, vt omnes siluas ipsorum communiter possiderent, exceptis purgacionibus, que wrutua dicuntur, quas si quis parcium ipsarum faceret, vel facere procuraret, pro se ipso reseruaret. Et ijdem filij Folcus coram nobis, presentibus prefatis nobilibus, Comite Nicholao et Symone filio Symonis Bani, et idem Comes Nicholaus et Symon pariter cum eisdem se et suos posteros firmiter obligarunt, vt si quis ex ipsis prefatam diuisionem reuocare uel retractare niteretur in futurum, sine strepitu iudicij tanquam si in duello subcubuisset conuictus per omnia contra alios haberetur. Et pro eo se super premissis tam firmiter dixerunt obligasse et obligarunt, vt si quis ex ipsis de possessionibus ipsorum hereditarijs, per antecessores ipsorum uel qualitercunque alienatis uel amissis qualicunque modo vel titulo siue per seruicia sua siue alio modo qualemencuque partem siue porcionem reinuenire posset, aut sibi extraneam aut nouam possessionem posset per suam probitatem acquirere; inuentam huiusmodi possessionem siue de hereditarijs, siue de extraneis, ille qui acquirit per se, sine diuisione et per heredes suos in perpetuum pacifice et quiete possidebit; si quis vero ex ipsis te filijs ipsorum ipsam acquisicionem molestare qualitercunque niteretur, premissa pena ipsum voluerunt et decreuerunt agrauari. In cuius rei testimonium presentes nostras sigilli nostri concessimus litteras munimine roboratas; presentibus Magistro Syxto Lectore, Valentino Cantore, Matheo Custode, Karachino Preposito Sancti Georgij et Archidiacono Strigoniensi, Renoldo Preposito Sancti Thome, Antonio Preposito Posoniensi, ceterisque Archidiaconis, Canonicis in Ecclesia Sancti Adalberti martiris Deo deuote celebrantibus; anno Domini M°CC° septuagesimo primo, quarto kalendas Julij.

A B C D

(Eredetie bőrhártyán, melyről hártyazsinegen a káptalan pecsétje függ, a budai kir. kamarai levéltárban.)