214. A bácsi káptalannak bizonyságlevele, hogy Sakmur comes Tolman örökös birtokának egy részét Márton, Péter fiának eladta. 1270.

Capitulum Bachiense omnibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod constituti in nostri presencia Comes Sacmar, et Merk frater eiusdem de Comitatu Wolko, idem Sacmar quamdam particulam terre de terra sua hereditaria nomine Tolman decisam, sufficientem ad unum aratrum et dimidium, ut dicebat, uolente et consenciente eodem fratre suo, ac alijs commetaneis suis, Helleus videlicet, Laurencio, Feldrico et Philippo filijs Ehne consencientibus, dixit et confessus fuit se uendidisse Martino filio Petri de eadem generacione, qui presens aderat, pro tribus marcis et dimidia sibi coram nobis plenarie persolutis iure perpetuo possidendam. Cuius quidem terree (így) mete distinguntur per hec signa, prout homo noster et ijdem nobis retulerunt: Prima incipiens a quodam pupulo a parte occidentis uadit ad partem orientalem; et inde uadit ad quemdam riuulum, et transiens illum descendit ad partem orientalem ad quemdam dumum uiminis; dehinc iterum uadit ad quemdam fontem, qui exit de Wolko; et exinde incipiens uadit in medietate ipsius Wolko ad plagam orientalem; et de ipso exiens descendit ad quemdam forticulum ad partem septemtrionalem; inde autem descendit ad finalem partem suiusdam silue, que uocatur Vasahalma, ad eandem plagam; et inde iterum uadit ad dumum cuiusdam uiminis, qui est in triplici ramositate circumdatus, ad plagam prenotatam; deinde exiens uadit ad dumum quercus quemdam; de quo tendit ad quamdam arborem desyccatam, que uocatur borscuatu, sub qua est meta terree nominate; et inde iterum incipiens descendit ad Scelusfok ad plagam occidentalem usque metam Martini supradicti; et parum procedendo in eodem fok peruenit iterum ad metam Martini Sciloyusfokca uocatam; in quo iam dicto fok uertitur ad partem meridionalem, et ibi procedendo uadit ad quamdam siluam ex nouo crescere permissam; circa finem cuius uadit ad dumum uiminis; et ibi incipiens transit iterum inter duos dumos uiminum ad plagam meridionalem; et ab illis descendens ad dumum transit supradictam ad plagam meridionalem sepissime nominatam. Obligauit eciam se ad hoc dictus Sacmar firmiter coram nobis, quod quicumque processu temporis contra prefatum Martinum racione iam dicte terree accionem intentauerit, ipse expedire tenebitur proprijs laboribus et expensis. In cuius rei testimonium litteras nostras priuilegiales concessimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum anno Domini M°CC°LXX°. Benedicto Preposito, Smaragdo Lectore, Redemperto Cantore, Nicolao Archidiacono Bachiensi, Marcello Sirmiensi, Johanne Scegusdiensi Archidiaconis, Andrea Custode, Petro Decano, ceterisque Canonicis Deo famulantibus in Ecclesia Bachiensi.

(Eredetie bőrhártyán, melynek pecsétje vörös-sárga zsinóron függ; a mélt. gr. Zay család levéltárában.)