191. István ifjabb királynak Chepantelek helységet tárgyazó adománya Mátyás, Seneche fia számára. 1270.

Stephanus Dei gracia junior Rex Hungarie, Dux Transiluanus, Dominus Comanorum omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. Cum bene meritos fauore debito prosequimur, et munificencijs Regijs attollimus, et Deo placare credimus, et homines ad virciosa accionis desideria prouocamus. Proinde ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum tenore presencium volumus peruenire, quod nos attendentes fidelitates et merita seruiciorum Mathye filij Seneche, que nobis idem et Regno nostro exhibuit fideliter famulando et deuote, volentes eidem grata vicissitudine occurrere, ista vice terram Chepan sine herede decedentis Cheppanthelek vocatam, vacuam et habitatoribus carentem, ad manus et ad collacionem nostram inmediate deuolutam et pertinentem, videlicet ad tria aratra in terra arabili sufficientem, cum omnibus vtilitatibus et pertinencijs suis, scilicet siluis, pratis et nemoribus, sitam inter Dobron ex vna parte, et Ogthelek villam Apa filij Johannis ex altera, donauimus, dedimus et contulimus eidem Mathye, et per cum Hethe, Michaeli et Ladizlao filijs eiusdem, et eorum heredibus, heredumque successoribus in perpetuum et irreuocabiliter possidendam. Cuius quidem terre mete taliter distinguntur: Prima meta egreditur a parte orientali de fluuio Loturcha, et vadit ad vnam arborem ilicis cruce signatam; deinde vadit versus meridiem in locum Styrka vocatum ad arborem ilicis, in qua est crux; et inde egrediendo cadit in riuulum Othwyche vocatum, vbi Tybapothoka coniungitur ipsi riuulo, et ibidem est arbor ilicis pro meta, in qua est crux; deinde veniendo transit inter duas lacus Wechke vocatas, vbi est arbor ilicis cruce signata; inde venit ad vnum locum ligeth vocatum, vbi super arborem kemreffa nuncupatam est crux; abhinc per metas arboreas protenditur directe ad finem cuiusdam campi, vbi in arbore ilicis est crux; Abhinc eundo per metas arboreas transit magnam viam in eadem parte meridionali, et cadit in riuulum Schomoga vocatum, et ibi transit in locum Tamasegre vocatum, vbi est meta terrea, in qua est arbor naarfa vocata; hinc circueundo campum Kemechmezewe vocatum, peruenit ad metas arboreas terre Apa supradicte; deinde reflectitur versus occidentem, et eundo per vnum riuulum cadit in fluuium Lathorcha, et per eundem fluuium eundo superius in ipso fluuio reuertitur ad piorem locum, vnde inceperat in parte orientali, et ibi terminatur. Vt igitur collacio hec nostra robor optineat perpetue firmitatis, et ne per quempiam possit vel debeat in irritum reuocari, litteras presentes eidem Mathye, et Hethe, Michaeli ac Ladizlao filijs suis contulimus dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Petri, dilecti et fidelis nostri, aule nostre Vice-Cancellarij, anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo.

(Garai Miklós nádornak 1411. „in Karaz in festo Concepcionis Beate Marie Virginis” kelt átiratából, mely a „religiosus vir dominus frater Blasius filius Jacobi dicti Dobo de Ruizka Abbas Ecclesie Sancti Andree de juxta Wyssegrad” és „Ladizlai filij dicti Jacobi fratris ipsius Abbatis” kivánatára kiadatott; - a budai kir. kamarai levéltárban.)