Bela Dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniversorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod sum Andreas de filijs jobagionum terram suam hereditariam uellet vendere Saxonibus, Elias, Rynaldus, Michael, Gregorius, Asop, 27cognati Andree dicti, ad nostram accedentes presenciam nobis instantissime supplicarunt petendo a nobis, ut terram dicti Andree cognati ipsorum uoluntarie uendicioni exponentis eis dimitteremus comparandam secundum Regni nostri consuetudinem approbatam, et voluntarie assumpserunt se de illa terra empticia, et pariter de terra ipsorum hereditaria, quam ibidem habere dinoscuntur; soluturos unciam auri nobis annuatim. Nos itaque peticionem eorundem Elie, Rynaldi et aliorum prefatorum attendentes fore iustam in hac parte, dictam terram Andree nominati iuxta consuetudinem Regni nostri sub debito uncie auri pretaxate, quod ijdem voluntarie tam de illa terra empticia, quam de terra ipsorum hereditaria nobis annuatum se soluturos assumpserunt, dictis Elie, Rynaldo ac alijs supradictis dimisimus comparandam, et comparatam eisdem eorumque heredibus sub debito memorato pacifice possidendam. Et ne super empcione dicte terre per aliquem ualcant molestari, presentibus eisdem duximus confirmandam. Quam quidem terram terris eorum hereditarijs per Stephanum Comitem Castellanum de Scepus contiguari seu adiungi facientes, de terris Saxonum de Scepas et aliorum circumiacencium per metas distingui fecimus, que mete, prout in eiusdem Comitis Stephani litteris uidimus contineri, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit a prato Castri de Scepus separans terram eorundem a terra Saxonum, et tendit per lapidem acutum uersus orientem ad montem; vbi separatur via vna ad villam Comitis Johannis, et alia ad villam Sygra, et ibi est meta secunda; deinde uadit per medium durnuk uersus austrum vsque scissum lapidem, ibique est meta idem lapis; et abinde uadit ad pontem Tink, et ibi tenet metam cum villa Latina; abinde tendit directe ad supercilium montis uersus meridiem, ibique est meta; deinde uadit ad arborem tilye, sub qua est meta terrea; inde precedens uersus meridiem directe per uallem uadit ad vnam viam, iuxta quam sunt tres mete terree; deinde incipiendo tendit ad arbores ad montem, et declinat iterum ad predictas uias diuisas, ibique est meta terrea; abinde itaque incipiendo descendit de monte directe ad aquam, et de aqua uadit ad fossatum, in quo quondam currebat dicta aqua; abinde iterum ad pratum superius memoratum; et sic terminantur mete terree Elie, Rynaldi, et aliorum prefatorum. 28Datum per manus Magistri Farkasij Electi Albensis, aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini M°CC° sexagesimo secundo, Regni autem nostri anno vicesimo septimo.
(A szepesi káptalannak 1318. „tercia feria proxima post festum Beati Nycolay Confessoris”, kelt átiratából, melyet „Martinus et Marcellus Nycolaus et Stephanus nobiles de villa Aranaz pro se et alijs nobilibus de eadem” kértek; a budai kir. kamarai levéltárban.)