001. IV. Béla királynak Wycha nevű két helységet tárgyazó adománya Kozma comes számára. 1261.

Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presentem paginam inspecturis salutem in filio Virginis Gloriose. Ad vniuersorum tam presencium quam futurorum noticiam tenore presencium uolumus peruenire, quod cum Otthokarus Rex Bohemorum, capitalis hostis noster et Regni nostri inimicus, circa terminos Regni nostri in confinio Theothonicorum incolas Regni nostri molestare admodum propter iniuriam nobis irrogandam nullatenus destitisset, nos per ipsum incitati, licet facere nullatenus voluissemus, conuocatis uniuersis Baronibus, Nobilibus et Proceribus Regni nostri contra ipsum Begem Bohemorum, congreta (így) milicia nostra processimus facie ad faciem pugnaturi, cum quo pugnam commisimus iuxta fluuium Morawa pro iniuria nostra huiusmodi repulsanda. In qua siquidem pugna Comes Cosmas de Koazna frater Mich Bani vnacum venerabili patre Ph. Episcopo Zagrabiensi dilecto et fideli nostro adherat nobis seruiturus. In quo quidem prelio idem Comes Cosmas pro fidelitate debita nobis impendenda in pede dextero crvdeliter nobis cernentibus extitit wlneratus. Qui quidem Comes Cosmas, postmodum Regno nostro in statu pacifico permanente, vna cum eodem domino suo ad nostram accedendo presenciam de fidelitate et seruicijs nobis impensis, ac de wlnere sibi illato nos memores fieri procurauit. Propter quod quandam particulam terre Simigiensis Wycha uocatam, et aliam terram preconum nostrorum similiter Wycha nuncupatam a nobis sibi dari postulauit; dicendo ipsas populosas 2ac in uicinitate proxima ac immediate simul adiacere. Verum quia de qualitate et quantitate ipsarum terrarum nobis plena ueritas non constabat, vtrum ad nostram spectaret collacionem nec ne, Herrico Judici Curie nostre Comiti Simigiensi (et) Pobor Comiti Preconum nostrorum dilectis et fidelibus nostris dedimus firmiter in mandatis, vt de terris supradictis omnimodam scirent et inquirerent ueritatem, et cognita ueritate nobis studerent fideliter intimare. Qui nobis rescripserunt, quod predictas terras eidem Comiti Cosme conferre possemus sine preiudicio iuris alieni. Et ut plenius de facto ipsarum terrarum ualeamus edoceri, ne talem collacionem faciamus, que possit reuocari, Conuentui Symigiensi precepimus, vt mittat vnum ex ipsis fidedignum pro testimonio, coram quo Magister Aba filius Jordan homo noster, inquisita omnimoda ueritate de terris supradictis, easdem statueret Comiti Cosme, si non fieret contradictor, et sine preiudicio iuris alieni. Qui quidem Conuentus rescripsit nobis, quod idem Magister Aba homo noster presente testimonio eorum ad id specialiter destinato terras iam dictas, licet populosas, eidem Comiti Cosme de nostro mandato statuisset nullo penitus contradictore legitimo apparente. Continebat eciam series earundem litterarum, quod eedem due terre in vicinitate proxima inmediate simul adiacerent; et quod a parte meridionali terra Monasterij Sancti Martini de Sacro Monte Pannonine, de occidentali autem parte terra Monasterij Symigiensis supradicti, a parte vero aquilonis terra fabrorum nostrorum de Wycha, de orientali enim parte terra vduornicorum nostrorum de Gamas, et in eodem latere inferius usque ad priorem commetaneitatem terra jobagionum Castri Symigiensis de Hurpach easdem terras per metas circumdarent et pariter separarent. Nos itaque considerata fidelitate Comitis Cosme sepius nominati prefatas terras, licet populosas, ut prehabitum est, eidem et suis heredibus heredumque successoribus dedimus, donauimus, tradidimus et contulimus, de mera sciencia atque pura, jure perpetuo et iureuocabiliter possidendas. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum et actum per manus uiri discreti Magistri Pauli Albensis Prepositi aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri, 3anno Dominice Incarnacionis millesimo CC° sexagesimo primo, XII° kalendas Septembris, Regni autem nostri anno septimo.

(Eredetie bőrhártyán a királynak violaszinű selyemzsinóron függő kettős pecsétje alatt, a főmélt. hg. Esterházy családnak levéltárában.)