107. IV. Béla királynak Kovárszeg földet tárgyazó adománya Miklós, Obichk fia számára. 1244.

Bela Dei gracia Rex primogenitus (így) Regis Hungarie omnibus Christianis presentem paginam inspecturis salutem in Domino sempiternam. Cvm in multitudine fidelium nitor Corone Regie consistat, debet consideracio nostra eo gratancius obsequencium meritis respondere, quo constat et eorum fidelitatem magis accendi, et ipsos ardencius multiplicari per munificencia Regia (így) largitatem. Proinde ad uniuersorum tam presencium quam futurorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod nos salubribus monitis inuitati, considerauimus multiplicia seruicia dilecti et fidelis nostri Nicolai filij Obichk de Zyud, que nobis eo tempore inpendit, quo aduersitas Tartarorum Regnum nostrum inuaserat, et nos presidio fuge ad partes maritimas proficisceremur ante ipsos, omnesque Barones ac multi nobiles Regni nostri deseruissent; tunc idem Nicolaus nos nullatenus dereliquit, sed pocius cum omni familia domus sue usque ad insulas maritimas fuit nos secutus, tandem de Tragurio ad Curiam Romanam per multa pericula marium et terrarum, super impetranda procuracione venerabilibus patribus, qui ad gubernandas Strigoniensem, Colocensem, Geuriensem Ecclesias, eorum antecessoribus per lugubris memorie Tartaros interemptis, fuerant postulati, in nostra legacione ardenti studio est profectus. In quo facto tam eminenter nobis et Regno nostro ipsa Sede Apostolica uacante seruiuit, quod ad releuandas post tantum casum tani principales Regni nostri columpnas se nobis exhibuit uirtuosum. Item cum post recessum Tartarorum ad easdem partes mari timas uergeremus secundario, et super facto Jadrie inter nos et Uenetos esset discordia suscitata - ipse fidelis Nicolaus nobis mittentibus Venecias accedens, litteras conposicionis, tam ex parte nostra ad ipsos Uenetos, quam eciam e conuerso, non sine magna prouidencia condidit, illis suas et nobis nostras 164commendabiliter reportando. Quid plura? Ad partes Ruscie, et ad partes Bulgarie in nostra legacione profectus, ab Illustrissimo Duce Danela, qui Tartarorum Principe uisitato ad propria rediens, vniuersum statum Tartarorum, prout viderat et cognonerat, edisserendum nobis promiserat stili officio conditum, reportauit; in Bulgaria uero per plures menses inuoluntaric detentas, negocium eciam, pro quo cum miseramus, promocioni reddidit commendande; saliens idem Nicolaus de uirtute fidelitatis in uirtutem deuocionis, easdem uirtute constancie quasi quodam signaculo roborando. In quorum omnium ac eciam plurium seruiciorum eius, que omnia per singula longum esset litterali oraculo recitare, quamuis minus dignam in reconpensacionem, sibi et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus quaudam terram Castri nostri Huntensis Koarzeg uocatam, vicinam, commetaneam et contiguam terre Chalamia vocate, quam post exitum Tartarorum de Regno nostro, Buluzlo de Nadasd homo noster cum nostro registo, presente testimonio Capituli Vaciensis, et eciam omnes alias terras eiusdem Castri uostri reinpediuerat, quam quidem terram Koarzeg uocatam, sub eisdem metis et terminis, sub quibus est limitata, eidem Nicolao filio Obichk pro tot et tautis seruicijs suis meritoriis, licet modicum quidem sit, de consensu et voluntate omnium vicinorum et commetaneorum dicte terre, Comitis scilicet Stanizlay, et Pangracij filij sui; a parte orientali Lamperti de.. zene, et filiorum suorum; a parte meridionali Feliciani de Yghazaschalamia et filiorum suorum, a parte occidentali Nicolai, ac Paznani filij sui, et Nicolai fratris Paznani personaliter adherencium, dedimus, donauimus et contulimus cum omnibus vtilitatibus et pertinenciis suis vnillersis perpetuo et irreuocabiliter possidendam. Cuius quidem terre mete hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit a parte orientali de terra Koarzeg vocata, vbi sunt due mete terree iuxta fluuium Ipul, et ibi cadit iu ipsum fluuium Ipul; deinde autem tendit uersus meridiem ad terram Lamperti, que Riba uocatur, et currit in ipsa aqua per magnum spacium cundo, et ibi veniet ad Haradissa Castrum in unum nemus ad occidentem, quod vulgo Holm dicitur, et prope illum monticulum parum descendendo sunt due mete terree, et iu eodem nemore est vna via, qua exit de illo nemore, et transit 165vnam magnam viam, et inde tendit per terras arabiles ad vnam paruam siluam, quod vulgo vocabulo erezteuen dicitur, sub euius fine sunt due mete terrec, et sic inxta illam siluam currit uersus metas priores, vbi sunt commetanei nobiles de Chalamia. Que quidem silua seu erezteuen omnino remanct inter metas ad terram Koarzeg uocatam et prenotatam; et sic terminantur. Ne igitur in posterum idem Nicolaus fidelis noster, et sui heredes, super eadem terra per quempiam valeant molestari, et ne autentica nostra donacio irritacionis illicite molestiam paciatur, sed eis pacifice et quiete perpetuo valeant permanere, presentes tradidimus litteras, dupplicis sigilli nostri munimine in eternum roboratas. Datum in Gyormoth per manus Magistri Achillis Prepositi Albensis, aule nostre Vice-Cancellarij, anno Dominice incarnacionis millesimo ducentesimo quadragesimo quarto, decimo kalendas Maij, Regni autem nostri vicesimo.

(A váczi káptalannak 1296-ki átirata után Ráth Károly Hazai Okmánytár. IV. köt. 28. l.).