087. IV. Béla király Scemeyts mestert, a királyné aranymívesét, testvéreivel együtt megnemesíti. 1243.

In nomine Sancte Trinitatis et Individue Vnitatis Amen. Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Choroacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque Rex in perpetuum. Humana condicio a primo conditore sue tenens originis dignitatem, eciamsi sit alicuius obnoxietatis rubigine peccatis exigentibus maculata, spirat tamen et intendit primeue libertatis sue gloria reformari. Et quamuis, diuersimode irretiti querant summo studio libertatem; hij tamen decencius promerentur, quorum fidelitas per multa seruicia comprobata satis digne se constituit precium libertatis. Proinde ad uniuersorum presencium et posterorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod nos considerantes multimoda seruicia Magistri Scemeyts de uilla Budugey, aurifabri carissime consortis nostre M. Regine Hungarie, que nobis et sibi a puerilibus annis noscitur impendisse fideliter et deuote, qui et maxime tunc probatus extitit tanquam aurum, cum Regnum nostrum Diuino iudicio fornax succenderat Tartharorum; nam multis retro abeuntibus ipse fidelitatis glutino, qua pollebat, relictis suis nobis adhesit, officiosum se exhibens in omnibus et fidelem; mente stabilimus honestare ipsum in laboribus suis, et pro sue fidelitatis ac seruiciorum constancia ipsum perpetue libertatis munere decorare. Accedente siquidem ad complementum desiderij nostri, non solum consensu dilectissime nostre prenominate Regine Hungarie, uerum eciam interuentu; ante cuius eciam oculos eiusdem S. aurifabri sui fidelitas et obsequiorum frequencia prepollebant; nec non consideracione prouida intuentes, quod idem S. status sui uenustatem per predicta omnia tamquam multiplicatis intercessoribus mereatur; ipsum S. una cum fratribus suis, Andronico filio patris sui, Kocz et Kaza filijs patruelis eius, ab omni iugo debiti siue seruicij, quo sua generacio, uidelicet uilla Bedegey, eidem carissime consorti nostre tenetur, penitus eximentes, sic pure et perpetue statuimus libertati, ut tam ipsi, quam ipsorum heredes heredumque successores, ubicumque uoluerint, manendi siue seruiendi liberam et absque alicuius condicionis nexu habeant facultatem; aula vero nostre Celsitudinis Regie pateat eis tanquam alijs aulicis nobilibus Regni nostri. Statuentes, ut ijdem de cetero inter nobiles Regni nostri honorifice computentur. Ut igitur ipsorum fidelitatis meritis et seruiciorum commercio pulcherrime acquisita libertas, exquisitis presentis pagine insignijs eisdem perpetuo perseueret, nee a quouis ualeat in posterum temporum curriculo retractari, presentes in perpetuam huius rei memoriam concessimus litteras super ipsorum libertate, auree bulle nostre caractere in argumentum ualidissimi roboris iure perpetuo insignitas. Datum apud castrum Turucz per manus Magistri Benedicti Prepositi Albensis, aule nostre Cancellarij et Electi Colocensis. Venerabilibus patribus Bartholomeo Quinqueecclesiensi, Cleto Agriensi, Bartholomeo Vesprimiensi, Stephano Zagrabiensi, Benedicto Waradiensi et postulato Jauriensi, Stephano Waciensi et postulato Strigoniensi Episcopis, Ecclesias Dei gubernantibus; Ladislao Palatino et Comite Symigiensi, Dionisio Duce tocius Sclauonie, Matheo Tawarnicorum et Comite Posoniensi, Rolando Dapiferorum et Comite Nitriensi, Mauricio Pincernarum et Comite Jeuriensi, Stephano Agazonum et Comite de Vrbaz Magistris; Laurencio Waiawoda Transsiluano, Stephano filio Chak Bano de Scevrem, Arnoldo Supruniensi, Balduino Ferrei Castri, Georgio Zaladiensi Comitibus, et aliis quam pluribus Magistratus et Comitatus tenentibus. Anno Dominice Incarnacionis Mş CCş XLIIJş, IIIJş kalendas Februarij, Regni autem nostri anno octauo.

(Az eredeti után Rómer Flóris, Győri Történelmi és Régészeti Füzetek I. köt. Győr 1861. 207. l.)