Quouiam labilis est hominum memoria et rerum turbe non sufficit; solent ea, que inter homines siue in iudicio, siue extra iudicium legitime geruntur, litterarum testimonio commendari et scripture memoria perhennari. Hinc est, quod ego Herbrandus Magister Hospitalis Domus Sancti Stephani Regis Hungarie de Strigonio, meique fratres; videlicet Hemericus Decanus, Visuntinus Custos, Thomas, et ceteri fratres eiusdem Domus, tam clerici, quam laicy, ad vniuersorum noticiam uolumus peruenire, quod constitutis in presencia nostra Canonicys Strigoniensibus ab vna parte; hominibus de uilla Bela, videlicet Bedun, Chefun, Ciba, Topsa, Ylario, Doncus, Gude et Both, pro tota eadem villa, ab altera; proposuerunt dicti homines, quod cum dicti Canonici terram ad tria aratra, quam in villa ipsorum habebant, ab ipsis repeterent, et ipsi inficiantes eandem reddere dissimularent; Canonici ordine iudiciario dictam terram ab ipsis requirere intendebant. Videntes igitur ipsi, quod tantum ius Ecclesie Beati Adalberti absque magno sui dampno et animarum suarum gravi periculo celare non possent, recognouerunt ante litis ingressum, eandem Ecclesiam habere terram ad tria aratra in villa ipsorum, preter terram ad vnum aratrum in eadem villa, quam a Cosma filio Comitis Paschasij, eidem Ecclesie olim dicebant esse collatam. Et hec omnia coram nobis homines supradicti pro tota villa sunt confessi. Ne igitur super hys inter ipsos et Ecclesiam questio oriatur imposterum; ad peticionem utriuspartis presentem paginam confecimus in testimonium, sigilli nostri munimine roboratam. Anno ab Incarnacione Domini M° CC° XX° quinto.

(Az eredeti után; Knauz, Magyar Sion II. köt. 213. l.)