B(ertholdus) Dei gracia Colocensis Archiepiscopus vniuersis tam presentibus, quam futuris, ad quos littere presentes peruenerint, salutem et benediccionem. Nolentes, vt ea, que sub nostre sollicitudinis officio finem debitum persenserunt, cum quadam calumpniosa tergiuersacione suscitentur imposterum, vniversitati vestrum notum facimus; quod cum de consciencia domini Regis et consensu, Leustachius predium quoddam suum cum hominibus, Dunne vocatum, pietatis intuitu Monasterio Sancti Martini in Monte (Sacro Pannonie), jure perpetuo possidendum contulisset, frater ipsius Ethey nomine suorum nobis eo, quod prefati Monasterij judex essemus ac defensor, proposuit, quod nec tenuit, nec tenere debuit in predicto predio facta donacio. Sed dum id probare nitebatur, in causa succubuit, et in judicio remansit. Vnde prefatum predium cura suis pertinencijs per pristaldum nostrum Both Bachiensem Canonicum circuiri, metari ac memerato Monasterio Sancti Martini fecimus assignari. Postmodum vero quidam cognati eiusdem, Knesius scilicet et Jewr metas illas auctoritate propria destruxerunt. Super quo cum ab Abbate supradicto coram nobis conuenirentur, asserebant prefatam donacionem non tenere, sed ad se terram prefatam debere de jure pertinere. Verum quoniam et ipsi, sicut et supradictus Ethey a causa illa ceciderunt, nos dicte terre metas per prenominatum pristaldum nostrum releuantes, eam iterum Monasterio Sancti Martini per sentenciam definitiuam assignauimus, ipsique Knesius et Jwer nobis in judicio remanserunt. Nunc autem, quoniam rebus gestis nouercari consueuit obliuio, considerantes eciam, quod habundans nocere non nouit astucia, ad maioris cautele cumulum, iam dicte cause cognicionem et processum in presenti pagina poni ac sigilli nostri munimine fecimus roborari.

(Eredetie bőrhártyán, igen megrongált állapotban, melyről a pecsét már elveszett, a pannonhalmi főapátság levéltárában. Néhány hiányt egy régi másolatból pótoltam.)