Sanctissimo et dominatori et universali Papae sedenti in Sede Beati Petri, et domino patri Regni mei, tertio Innocentio, Papae Sedis Apostolicae et Ecclesiae Romanae, et magistro totius mundi. Spero in Deum Salvatorem omnium, quod bene et multum bene valeat Sanctitas tua, cum omnibus sedentibus circa thronum Sanctitatis tuae, Cardinalibus Sanctae Ecclesiae Romanae. Noverit magna Sanctitas tua, quod ego, filius tuus et Romanae Ecclesiae, Imperator omnium Bulgarorum et Blacorum, cum omnibus Principibus Imperii mei, multum bene sum per Deum et orationem tuam. Multoties misit Imperium meum nuntios suos ad Sanctitatem tuam, sed non invenerunt opportunitatem transeundi ad Sanctitatem tuam. Ideo certe non potuerunt transire, quia illi, qui non habebant pacem cum Imperio meo, servabant vias. Postea, mense Junii praeterito, Imperium meum (misit) Archiepiscopum meum et totius Bulgariae regionis, et universalem Sanctae et magnae Ecclesiae Trinovae, et magnum hominem Imperii mei merito nominatum Primatem, et Archiepiscopum totius Bulgariae et Blaciae, nomine Basilium: qui, cum pervenisset Durachium, non fuit permissus transire ad Sanctitatem tuam, ut compleret desiderium Imperii mei Sanctitas tua, secundum consuetudinem praedecessorum meorum, Imperatorum Bulgarorum et Blacorum, Simeonis, Petri et Samuelis, progenitorum meorum et caeterorum omnium Imperatorum Bulgarorum. Verum, Deo adjuvante, et intervenientibus orationibus Sanctitatis tuae, venit ad me praesens nuntius Apostolicae Cathedrae, et primae Sedis Principis Apostolorum, et Sanctae et Universalis Ecclesiae Romanae, Joannes Capellanus, et detulit mihi litteras ex praecepto Sanctitatis Vestrae et Apostolicae Sedis, et palliavit dictum Archiepiscopum, et fecit eum Primatem totius Bulgariae et Blaciae, et portavit Imperio meo litteras Sanctitatis tuae, et exposuit quidquid ei Sanctitas Vestra mandavit; et repletum est cor meum gaudio magno, quoniam secundum voluntatem Imperii mei donavit mihi Deus et Sanctitas tua. Et rogo et deprecor magnam Sanctitatem tuam, ut compleat desiderium Imperii mei, et mittat virgam pastoralem ad congregandas oves, et caetera, quae Patriarcha consuevit habere, et faciat praesentem Primatem et Patriarcham in Sancta et magna Ecclesia Trinovae, primae civitatis totius Bulgariae, et habeat Ecclesia ipsa etiam post mortem istius Patriarchae Patriarcham in perpetuum, ex praecepto Sanctitatis tuae. Et quoniam grave esset, propter longitudinem viae et guerram hominum, in obitu cujusque Patriarchae recurrere ad Ecclesiam Romanam, concedatur ab Ecclesia Romana Ecclesiae Trinovae, ut sibi possit eligere et consecrare Patriarcham, ne ex ejus absentia terra illa sine benedictione remaneat, et tua consecratio imperfecta, et redundet peccatum in Sanctitatem tuam. Nunc autem petimus, ut fiat chrisma ex praecepto Sanctitatis tuae in Sancta et magna Ecclesia civitatis Trinovae, pro baptismate Christianorum. Sciat Sanctitas tua, quod cum sciverint Romae (Constantinopoli), quod receperimus consecrationem a Sanctitate tua, non dabunt mihi chrisma. Et aliud peto a Sanctitate tua, ut mittas Cardinalem ad Imperium meum, seu istum, qui venit ad me, sive alium a Sede Apostolica, et des ei diadema et sceptrum secundum Apostolicae Sedis et Apostolorum principis benedictionem, et mittas privilegium bullatum aurea bulla ad exemplar ipsius servandum perpetuo in Ecclesia Trinovae; et haec omnia dent Imperio meo, et consecrent et coronent Imperium meum. Omnia autem praedicta, quae mitti debent ad Imperium meum a Sanctitate tua, videat praesens nuntius, Episcopus Brandizuberensis Blasius, ut possit referre, quid tu scripseris manu propria. Et si haec omnia impleverit Sanctitas tua, ita reputabo cum prosapia Imperii mei et omnium Bulgarorum et Blacorum, quod sumus dilecti filii Orthodoxae Sanctae Romanae Ecclesiae. Et de confinio Ungariae, Bulgariae, et Blaciae relinquo judicio Sanctitatis tuae, ut dirigas negotium istud recte et juste, ut non habeat peccatum anima Sanctitatis tuae, et ita habeat Imperium meum justitias Bulgariae et Blaciae, quod Rex Ungariae habeat justitias Ungariae, et cessent occisiones Christianorum in me et Imperium. Sciat autem Sanctitas tua, quod quinque Episcopatus Bulgariae pertinent ad Imperium meum, quos invasit et detinet Rex Ungariae cum justitiis Ecclesiarum; et ipsi Episcopatus sunt annihilati; et si justum est hoc, fiat. Quidquid dicturus est praesens nutius Imperii mei, Episcopus Brandizuberensis Blasius Sanctitati tuae, habeas verum; quoniam ex parte mea dicet. Misi Sanctitati tuae examita dupla tria, et cuppam auream, et yperperorum libras quatuor, et scutellas argenteas tres, et gradale argenteum. Imperator Bulgariae Calojoannes.

(Migne u. o. II. köt. 290. l.; Theiner u. o. I. köt. 29. l.)