171. Joannitius a bolgárok uralkodójának okmánya, melylyel a római széknek hódol. 1204.

In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, Amen. Cum placuit Domino nostro Jesu Christo, me dominum et Imperatorem totius Bulgariae et Blaciae facere, inquisivi antiquorum nostrorum scripturas et libros, et beatae memoriae Imperatorum nostrorum praedecessorum leges, unde ipsi sumpserunt Regnum Bulgarorum et firmamentum Imperiale, coronam super caput eorum et Patriarchalem benedictionem; et diligenter perscrutantes, in eorum invenimus scripturis, quod beatae memoriae illi Imperatores Bulgarorum et Blacorum, Simeon, Petrus et Samuel, et nostri praedecessores, coronam Imperii eorum, et Patriarchalem benedictionem acceperunt a Sanctissima Dei Romana Ecclesia, et ab Apostolica Sede, principe Apostolorum Petro. Sed Imperium meum voluit benedictionem, et Imperiale firmamentum coronae capitis Imperii sui suscipere, et Patriarchalem benedictionem ab Ecclesia Romana, ab Apostolicae Sedis principo Apostolorum Petro, et a Sanctissimo Patre nostro, universali Papa, tertio Innocentio. Et a quocunque Patriarchalis benedictio et mandatum (sic), in civitate Imperii mei Trinovi, data et concessa fuerit a domino Papa, faciendi et consecrandi Archiepiscopos, Metropolitas, et Episcopos, et reliquas ecclesiasticas obsecutiones sacramentales, concedit Imperium meum, ut plenissimam in omni tenimento et Imperii mei pertinentiis habeant potestatem. Ecclesiae enim omnes totius Imperii mei et tenimenti, et Patriarcha meus Metropolitanus, Episcopi, Archiepiscopi, et cuncti sacerdotes Romanae subsint Ecclesiae, et teneant legem, et consuetudinem, et observationem, quas tenuerunt beatae memoriae Imperatores totius Bulgariae et Blaciae, prisci illi nostri praedecessores, et nos eodem modo vestigia eorum imitantes. Subsignat autem Imperium meum ad securitatem chrysobolum suum, quod nunquam ab Ecclesia Romana et ab Apostolica Sede, principe Apostolorum Petro, ipsum videlicet Imperium meum discedet, neque alii Imperii mei Principes disgregabuntur; sed ut vocatus dilectus filius Sacrosanctae et Apostolicae Romanae Sedis Principis Apostolorum Petri ero. Et deinceps, quascunque terras Christianorum seu paganorum meum acquisiverit Imperium, sub potestate et mandato ejusdem Sacrosanctae Romanae Ecclesiae et Apostolicae Sedis erunt. Et, ut praesens chrysobolum Imperii mei ratum et firmum habeatur, dedi Imperium meum in manibus Reverendissimi viri Joannis, Sacrosanctae Romanae Sedis Legati, et domini Papae Capellani, in quo et nostrum pium et a Deo promotum subsignavit Imperium, anno sex millesimo septingentesimo duodecimo, Indictione VII.

(Migne u. o. II. köt. 287. l.; Theiner u. o. I. köt 27. l.)