In nomine Sanctae et Individuae Trinitatis. Anno Incarnationis Dominicae 1085. Indictione septima. Ego Laurentius Dei gratia (Archi)Episcopus Spalatensis una cum Valiga Priore, Clero, et universo populo, Dabrum Abbatem Coenobii Sancti Stephani Protomartyris extra urbem, cum ipse et ejus monachi expositi essent incursionibus hostilibus, omni ope et consilio juvandum esse censuimus. Itaque de communi consensu contitutum est, ut eidem traderetur locus quidam proximus templo Sancti Michaelis, unde via est ad moenia civitatis oramque maritimam; insuper Ecclesiam ipsam eidem daturos nos esse polliciti sumus, et quando ipsi libuerit, et iis conditionibus, quas in suam rem esse judicaverit. Itaque idem Abbas cum suis monachis ejus loci possessione inita, coepit aedificare, et absoluto aedificio palatium extruxit. Tandem haud multis post annis dominus Dabelaus Rector ejusdem templi, idemque olim Archiepiscopus, se hac Praefectura abdicare omnino constituit, et templi regimen ac procurationem nobis renunciavit, negans se velle imposterum huic templo regendo praeesse. Nos hanc abdicationem libenter admisimus, et templum Sancti Michaelis cum onmi ejus supellectili, libris, ornamentisque detulimus monachis ejusdem coenobii accersiri jussis, ut traditae sibi Ecclesiae curam susciperent. Qui cum venissent, Ego cum Archidiacono et caeteris omnibus, qui aderant, eos ad hunc modum alloqui coepi. „En haec illa est dies, fratres filiique, quae Divino favente auxilio nobis facultatem attulit promisso nostro ac recepto satisfaciendi. Vos itaque, licet nunc Abbate vestro orbati, templi procurationem suscipite, et donum jamdiu vobis promissum recipite.” Tum negotium datum est Joanui Aedituo, ut hanc donationem litteris consignaret: qui cum saepius rogatus abnueret et excusatione valetudinis uteretur, Ego Theodorus Presbyter indignus haec onmia scripsi rogatu Venerabilis Archiepiscopi, qui his actis et constitutis ab initio ad finem usque interfui; ut hujusmodi donatio, quam eorum, qui supra nominati sunt, auctoritas sancivit, videlicet Archiepiscopi, Cleri, Prioris, Nobilitatis, et plebis universae, firma sit ac perpetua, et aedes Sancti Michaelis ab Ecclesia Sancti Stephani, cui nunc rite conjuncta est, nullius cavillatione seu malitia segregari possit. Si quis autem nostrorum successorum cujusvis causae praetextu eam ab Ecclesia Sancti Stephani (quod Deus avertat) seu potius ab ipso Michaele Principe Angelorum disjungere conetur, ejusdem Archangeli indignationem subeat, et perpetuum dolorem sustineat.

Haec acta et confirmata sunt coram testibus infrascriptis, videlicet Petro Archidiacono, Gregorio Episcopo, Petro Primicerio, Martino Presbytero, Dominico Mazzuola Presbytero, Joanne Aedituo, Majone Barbajanne Presbytero et Ceculo Presbytero.

Ego vero Theodorus Presbyter pro Joanne Aedituo, cui id mandatum fuerat, haec scripsi, et testis adfui.

(Ugyanott III. köt. 155. l.)