In anno M. L. XXV. ab Incarnatione Domini nostri Jesu Christi, mense Novembris, ea tempestate, qua Comes Amicus Regem Croatiae cepit.

Ego Girardus Sanctae Romanae Ecclesiae Apocrisarius, Sipontinaeque Sedis gratia Dei Archipraesul, missus a Domino Gregorio Papa partes in istas, statui sanctam Synodum, Spalatina in urbe sedens, universo cum coetu firmans vera, execrans illicita, respuens falsa. Tum in hora Petrus Venerabilis Abbas Sancti Grysogoni conquestus est de cella Sancti Johannis, quae vulgo Silagus nominatur, quod suus Episcopus, videlicet Stephanus illam sibi abstulerat; unde Abbas nobis chartulam porrexit, in qua invenimus quod Corbina, quae olim supradictam cellam sua sponte donaverat, post suggerente sibi inimico, studebat auferre. Hoc gestum est tempore Acuzonis Legati domini Nicolai Papae. Sed dictus Apocrisarius videns hoc arte diabolica machinari, audax, ut Scriptura testatur: „Justus confidit ut leo”; investivit Abbatem per baculum, quem gestabat manu, eodem Priore concedente cum suo populo, et insuper aeternas maledictiones futuris usurpatoribus dedit. Ego autem videns sibi juste fieri, et omne consilium meum, rursum praecipimus suo I’raesuli investire Abbatem suo illo coenobio per pedum, quod manu portabat; contradicentibus autem nostra verba haec, et auferre volentibus, post noxia verba illius missi prioris collaudamus, et nostra insuper posuimus. Laurentius Archipraesul collaudat, et roborat; Joannes Tragurinus Episcopus collaudavit; Praestantius Castilanus Episcopus (azaz Belgradensis) collaudavit; et omnis Synodus collaudat, et roborat.

(Farlati Illyricum Sacrum III. köt. 142. l.)