019. Krescimir horvát-dalmátiai király adománya a belgrádi (tengerfehervári) apátság számára. 1059.

Anno ab Incarnatione Domini nostri Jesu Christi 1059. Inidictione X. regnante Crescimiro Rege Chroatorum et Dalmatiorum mense Februario in Civitate Belgrado. Dragosclavo Priore et Theodosio Episcopo absolutionis et liberationis cartula facta est monasterio Sancti Joannis Evangelistae nuper sito in eodem loco. Praesente A(ndrea) Abbate eiusque fratribus ipso Rege jubente hoc modo.

Ego Crescimir Rex tibi venerabili Abbati A(ndreae) tuisque fratribus, tuoque monasterio, quo mea jussione, et solacio, imo vesto magno labore inchoatur et perficitur, tribuo et concedo hoc, ut praemisso Ecclesiastico jure nulli homini subjugemini, nisi Deo summo, cui vos humillime devovistis, vestrumque monasterium sit absolutum ab omnibus collectionibus, excepto in solempnitate ejusdem Ecclesiae Episcopo loci ipsius, agnus vivus, et ampullas vini largiens tribuatur, et his largitis, non Episcopo, non Priori vobis illicite ausu temerario liceat dominari. Et ne haec nostrae diffinitionis paginula solubilis per labentia tempora videatur Aprocrisario Sanctae Romanae Ecclesiae, Venerabili Abbate Maynardo, misso a Nicolao Sanctissimo Papa, roborevimus perpetuo permanenda. Cui etiam iure perpetuo adhaereat tradita a nobis insula, quae vocatur Juris et Curte in loco congruo Civitatis, quod Roggua dicitur, cum omnibus possessionibus ipsius monasterii constantissime confirmamus. Si quis autem hauc justam nostram diffinitionem attentaverit solvere, Majestatis iram incurrat supernae et nostris sit legibus reus, aurea componens pondera centum. Et haec nostrae diffinitionis cartula in sua firmitate permaneat. Goyzo Banno teste, Volesclavo Tepizo teste, Piruomego Juppano de Luca teste, Episcopus Theodosiensis Belgradiensis testis, Dragesclauo Prior testis, Jurano Juppano de Sidraga teste, Prior Drago testis, Drago de Castriza testis, Georgius Vratarco testis.

(A velenczei köztársaság „Libri Pactorum” czímű államkönyvéből I. köt. 175. sköv. ll.); v. ö. Farlati Illyricum Sacrum IV. köt. 3. l., és a belgrádi tudós társaság Glasznik-át XV. köt. 182. l.)