222. László Korchai Saul fia meghalt testvére nejét Aglonchat, 6 girát fizetvén neki, mennyasszonyi hozományát és a negyedrészt illetőleg kielégíti a pozsonyi káptalan előtt. 1289.

A. B. C. D. E.

Vniuersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis Capitulum Ecclesie Posoniensis salutem in salutis auctore. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium uolumus peruenire, quod constituti coram nobis personaliter Tolnecus filius Tecus, et filia eiusdem Aglonch nomine, relicta Alexandri filij Sauli de Corcha, cum duabus paruunculis filiabus suis Elizabet et Margareta uocatis ab una parte, et Ladislaus filius Sauli, frater predicti Alexandri pro se et pro filijs suis Chelleo et Johanne ab altera, sunt confessi uiua uoce, quod licet mota fuerit materia questionis inter ipsos super dote et rebus parafarnalibus predicte domine Aglench, et quarta parte paternarum possessionum predictas filias eiusdem domine contingente, sicqe diu ordine judiciario altercati fuissent, tandem ad ultimum mediantibus probis viris taliter concordassent, quod idem Ladislaus pro dote et dotalicijs ac rebus parafarnalibus predicte domine, et quarta parte filiarum eiusdem, deberet soluere sex marcas, quas quidem sex marcas ijdem Tolnecus et domina Aglench filia sua pro se et pro duabus filiabus suis supradictis confessi sunt ab ipso Ladislao se recepisse plenarie et habere, et sic ipsum Lacislaum et filios suos Chellum et Johannem de dote et dotalicijs predicte domine, et quarta parte filiarum eiusdem, ipse Tolnecus et eadem domina Aglench reddiderunt in nostri presencia penitus expeditos, obligantes se, quod quicunque processu temporum ipsum Ladislaum aut filios suos predictos Cholloum (így) et Johannem racione dotis et rerum parafernalium predictarum, ac quarta parte sepius nominata uoluerit inpetere uel vexare, extunc eadem domina et predictus Tolnecus tenebuntur eos expedire proprijs laboribus et expensis. In cuius rei memoriam presentes nostras concessimus litteras sigilli nostri munimine roboratas. Anno Dom. M°m. C°C° L°X°X°X° nono.

(Hártyán. Igen apró betűkkel írva. A még ép pecsét szinte hártyaszeleten függ. Pozsonykáptalani országos levéltár. Capsa XIV. Fasc. 10. Nr. 12. Knauz.)