029. Erzsébet özvegykirályné Vrbua birtokot adományozza Benedek grófnak, Iváncsa gróf fiának. 1275.

Elyzabeth Dei gracia Regina Hungarie vniuersis Christi fidelibus tam presentibus, quam futuris, ad quorum noticiam presens scriptum peruenerit, salutem in salutis omnium largitore. Reginalis benignitatis officium nos ammonet et inducit, vt quorumlibet fidelitatibus et seruiciis commode nobis impensis gratanti animo occuramus condigna retribucione meritis eorum fauorabiliter respondentes. Quia dum eorum laboribus et honestis seruiciis fauorem prebemus et assensum, ceteros ad ampliora fidelitatis opera exemplo simili inuitamus 55et de promptis reddimus prompciores. Proinde vniuersitatis vestre noticie tenore presencium fieri uolumus manifestum, quod nos fidelitates et scruicia nobilia viri Comitis Benedicti filii Comitis Iwanche, que domino Bele et domino Stephano inclytis Regibus Hungarie, et tandem domino Ladizlao Regi, karissimo filio nostro, ac nobis, personam suam casibus fortune committere non formidans, in prosperis pariter et aduersis cum summa diligencia laudabiliter exhibuit, attendentes; uolentesque eidem, in recompensacionem seruiciorum suorum aliquali retribucionis stipendio, licet ampliori munificencia dignus esset, respondere; quandam terram inferiorem Vrbua nuncupatam in Comitatu de Posoga existentem et collacioni nostre pertinentem, quam quondam Mortunus filius Myke detinebat, cum suis vtilitatibus et pertinenciis vniuersis, de beneplacito ejusdem domini Ladizlai Regis, karissimi filii nostri, et Baronum suorum consensu, ex certa consciencia dedimus; donauimus et contulimus ipsi Comiti Benedicto et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus perpetuo et irreuocabiliter possidendam. Mete autem ipsius inferioris terre Vrboa hoc ordine distinguuntur: Prima siquidem meta incipit a meridie juxta fluuium Churnuch ab arbore thul, in qua est crux; abinde procedit ad partem septemtrionalem in silua Zaua per arbores cruce signatas, et in exitu ejusdem silue, vbi ad campum protenditur, est meta terrea sub arbore thul; deinde tendit adhuc ad septemtrionem ad metam terream; deinde declinat per campum ad orientem ad metam terream; abhinc tendit ad arborem nucum juxta fluuium Vrbua, habentem iuter frodens (? frondes) lapidem quendam; deinde appropinquat cuidam vie, juxta quam est meta terrea; abinde protenditur versus orientem ad quoddam berch, vbi est meta terrea, deinde reflectitur ad orientem vbi transito quodam (így) potok sub arbore nar est meta terrea; deinde ad arborem piri cruce signatam; deinde cadit in potok Bokolcznyk nominatum, et vsque ad eundem potok semper cometatur superiori terre Vrbua; ibi vero incipit cometari terre Comitis Cheh; deinde procedit per meatum illius potok ad meridiem vsque ad magnam viam, que de Vrbua venit; vbi est meta terrea; deinde per eandem viam tendit ad orientem et cadit ad aquam Zlopehenyk, 56et in eadem aqua tendit uersus meridiem, vbi est meta terrea; deinde progreditur uersus meridiem in eadem aqua, et inde exit uersus orientem, et abhinc uergit iterato uersus meridiem sub dastenlaz (?), ubi est arbor syl pro meta; dehinc progreditur adhuc versus meridiem ad Dobouchpotoka, et transit ipsam aquam Dobochpotoka ad orientem, et vadit ad arborem tul cruce signatam, que est pro meta, et ibi cadit ad magnam viam crucis, que vadit uersus meridiem vsque ad Trestene pola, et transeundo illum campum uenit ad aquam Luky, vbi est arbor tul cruce signata, et in eadem aqua Luky tendit versus meridiem ad locum, qui vna Heleusta polya uocatur; et inde exit uersus orientem et tendit ad meridiem ad aquam Churnuch, et ex alia parte aque in eodem loco cadit aqua Zanugna in aquam Churnuch, et ibi separatur a terra Cheh; deinde progreditur et uadit ad occidentem, peruenit ad priorem metam, ibi terminatur. Vt igitur hec nostra collacio inconcussa permaneat, nec processu temporum possit per quempiam retractari, presentes eidem Comiti Benedicto concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Gregorii aule nostre Cancellarii fidelis nostri, (anno Domini M°) CC° septuagesimo qninto.

(A pozsegai káptalan egykorú átiratából, Horvát István kéziratai közt a nemzeti muzeumban.)