003. X. Gergely pápa Magyarország főpapjait és főurait felszólítja, hogy a királyt tanácscsal és tettel támogassák. 1272.

Gregorius Episcopus servus servorum Dei venerabilibus fratribus universis Archiepiscopis, Episcopis, et dilectis filiis Abbatibus, Prioribus, Prepositis, Decanis, Archidiaconis et aliis Ecclesiarum Prelatis, nec non Comitibus, Baronibus et aliis Magnatibus per Regnum Ungarie constitutis, salutem el Apostolicam benedictionem. Sacerdotium et Regale Imperium non multo ab alterutro differunt, sed velut a clementia collata celesti, ab uno procedentia, eodemque principio, eadem origine, sola sunt ministeriorum distinctione divisa, altero, ut Divinis ministret, reliquo, ut humanis presideat, instituto. Verum hec ipsorum ordinata discretio tanto promptius officiosa sibi debet diversitate servire, quanto amplius alterum alterius eguit semper auxilio, dum tam Regalis Eminentia sacerdotali auctoritate dirigitur ad salutem, et Regnorum collisiones suffragiorum ipsius interventione pacantur; quam ipsum sacerdotium Regie potentie favore protegitur, et illius tutamine in tuto locatum ab impiorum insultibus defensatur. Curare itaque debent, curare summopere gubernantes Imperia et Regna regentes, ut Ecclesias et personas ecclesiasticas foveant, libertates et iura tueantur ipsarum, et temporalia hiis fulcimenta non subtrahant, a quibus spiritualiter fulciuntur; imo in omni promptitudine temporaliter illos communiant, quorum presidio spiritualia recipiunt munimenta. Sed nec minus, qui Ecclesiarum gubernacula gerunt, summa esse cura solliciti omni debent ope satagere, ut Reges ceterique catholici Principes debite polleant integritate potentie, status sui plenitudine integrentur: consulte namque illis assistitur, quorum cedit prosperitas in auxilium assistentis. Debent quippe toto niti conamine, ut Regna pace refloreant, statu pacifico vigeant et tranquillitate optata fruantur. In hoc enim Ecclesiis ipsis quietis et pacis commoda procurantur. Ad vos itaque, fratres et filii, paternus scrmo convertitur, vos hiis sollicitamus affatibus, vos talibus oraculis commonemus, Universitatem vestram monentes, rogantes, et hortantes in Domino, ac vobis nichilominus per Apostolica scripta mandantes, quatenus pensantes consultius, quid Regnis dissidentibus in se ipsis evangelica veritas comminetur, evulsis inter vos zizaniorum radicibus et simulatibus cunctis expulsis, studeatis sinceritatem caritatis mutue confovere, ut quo solidius viguerit inter vos caritative unitatis integritas, eo promptius ad carissimum in Christo filium nostrum ... Ungarie Regem Illustrem pie, nec minus debite dirigentes sinceritatis et devotionis affectum, constanter eidem in oportunitatibus assistatis, ipsum dirigentes consilio, et auxilio fulcientes: et tam sibi, quam in Christo carissime filie nostre Ysabelle Regine Ungarie Illustri, consorti eius, nate carissimi in Christo filii nostri C. Regis Sicilie Illustris, que tam propter etatis sue innocentiam et generis sui clari prosapiam, quam propter eiusdem sui genitoris excellentiam est non immerito multipliciter honoranda, honorem exhibentes debitum, et ad vitanda ipsorum pericula non solum adhibentes diligentiam, sed oportuna subsidia cum omni diligentia et attentione prestantes: ut cum eiusdem prosperitas status pactionis arriserit, ipsi vestre recognoscentes fidei puritatem, eam condigne retributionis beneficiis prosequi teneantur, nosque, qui quod eidem Regi maxime in hac sui novitate regiminis auxilii exhibebitur et honoris, gratum habebimus plurimum et acceptum, in prompta exhortationum nostrarum executione, devotionis vestre promptitudinem acceptantes, uberioris favoris benivolentia prosequamur.

(Theiner id. m. 1. k. 305. l.)