154. V. István király Inárcsi Tamást, Pált, Fenét és Ombot, Jakab a székes-fehérvári vár emberének fiait, kiket azon szolgálataikért, melyeket neki mint erdélyi vezérnek még atyja Béla király életében tettek, Ináocson lévő részbirtokukkal ugyancsak a fehé

Stephanus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Scruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium Saluatora. Ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum harum serie uolumus peruenire: Quod cum Thomas, Paulus, Fene et Omb, filij Jacobi castrensis castri Albensis de villa Inarch, nobis adhuc eo tempore, quo superstite karissimo patre nostro Bela Rege Hungarie inclite recordacionis Ducatum Transiluanum tenebamus, diu et cum omni fidelitate seruiuissent indefesse, nos eos propter ipsorum meritoria obsequia ab officio seu coudicione castrensium, ex quibus, ut premisimus, originem duxerant, exhimendo, in numerum et libertatem nobilium jobagionum eiusdem castri cum terris ipsorum porcionem eorundem in dicta villa Inarch contingentibus duximus transferendos, nostrum eis super hoc priuilegium concedendo. Verum cum postmodum nos Domino propicio plenum Regni gubernaculum adepti fuissemus, seruicia, eorundem Thome, Pauli et fratrum suorum pedictorum in memoriam reuocantes, nos eosdem Thomam, Paulum, Fene et Omb, propter ipsorum seruicia meritoria nobis fideliter exhibita et inpensa, de benignitate Regia, prout eos tempore Ducatus nostri transtuleramus, reliquimus et transtulimus, ymmo translatos dimisimus in ipso eodem jobagionatu castri simul cum terris ipsorum perpetuo pormanere; volentes ut 258de cetero ipsi et ipsorum heredes heredumque auorum succesaores in numero et jobagionatu dicti Castri computabiles habeantur. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam presentes dedimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Benedicti Prepositi Orodiensis, aule nostre ViceCancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Domini M-° CC-° septuagesimo primo, Regni autem nostri anno secundo.

(Eredetie bőrhártyán kiváltságlevél alakjában van Nagy-Kőrösön az Inárcsi Farkas testvérek levéltárában. Pecséte, mely vörös selyemről függött, elveszett. Szabó Károly.)

Jegyzet. Ugyan az Inarcsi Farkas testvérek levéltárában találtatik egy másik okmány eredetie is, mely a fenebbivel szóról szóra megegyez, de csak nyilt levél alakjában. Ennek hátára nyomott pecséte is elveszett.