Cum, fili dulcissime, manus Excelsi Regis nos tam gravi tetigerit infirmitate, ut tributum extremae diei solvere debeamus, spem vivendi penitus renuntiando: vestrum dulcem affectum et animum, quem erga nos semper habuistis et habere voluistis, praesentibus petimus ex tota cordis intentione, quatenus si Domino invocante viam universae carnis in infirmitate praesenti nos ingredi contigerit, nostram consortem carissimam, Reginam Ungariae, et filiam nostram dulcissimam, matrem vestram dilectissimam, ac omnes nostros Barones, qui fuerunt perseverantes in fidelitate, cum ad vos refugium habuerint, amplexu paterno recipiatis, consilium et auxilium opportuno tempore eisdem inpendentes, cum ad vestra confinia post nostrum decessum contigerit eosdem devenire, secundum vota mutuae dilectionis saepius inter nos habita, sicut scitis, ut ex hoc facto noster animus in coelesti paradiso simul conjungi et gaudiis aeternis perfrui mereatur, et Dominus, qui nos tam dulciter conjunxerat et beneficiis et obsequiis familiaribus inpensis, per dilectionem inter nos habitam glorietur. Praedicta a vobis, dulcissime fili petimus, laborantes in lecto, tamquam in ultimo testamento.

(Palacky, Über Formelbücber, 268. l.)