162. IV. Béla király, Yesesin földét, mely Bogomér Zubuzlov fiának kimultával a király adományozása alá került, Mihály zólyomi és Detre szepesi ispánoknak adományozza. 1254. octob. 24.

Bela Dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus presentes litteras inspecturis salutem in eo qui Regibus dat salutem. Conspicue fidelitas auspicia dignis solent munificencie premiis compensari, ut ad maiora fidelitatis opera subiecti efficacius accendantur Regiis muneribus inuitati. Hinc est, quod ad uniuersorum presencium et futurorum harum serie uolumus noticiam peruenire, quod nos fidelium nostrorum Michaelis de Zoulum, et Detrici de Scepus Comitum seruiciorum merita tota benignitate pensantes, quandam terram Yesesin nomine, spectantem ad castrum de Trinchen, intra terram eorundem de Varna constitutam, quam Bogomerius filius Zubuzlou filius (kitörölve) usque ad mortis sue tempora possederat, et eo sublato de medio ad nostram manum iterum extitit deuoluta, prenominatis nostris fidelibus Michaeli et Derico Comitibus, et per eos suis heredibus heredumque suorum successoribus contulimus cum omnibus suis utilitatibus iure perpetuo possidentam. In cuius rei plenissinam firmitatem, presentes 247litteras concessimus, duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo quarto, nono kalendas Novembris, Regni autem nostri anno vigesimo.

Jegyzet. Eredetie bőrhártya melynek alul fölhajtott hasadékaiból vörös és fehér selyemről a Pray (De Sigillis. Tab. V. fig. 2.) munkájában látható pecsét függ. A Zubuzlou személynév annyi, mint Szoboszló azaz: Sobieslaus, és oly végzetű, mint Ladislaus, László; a Stanislaus, Szaniszló. A magyar onomasticon meg volt ugyan kezdve (Tud. Gyűjt. 1821. III. 37-70.); de haladásnak épen nem akar indúlni.

(A kékkői levéltárban: AL. n. 8. Érdy)