071. IV. Béla magyar király Konrádot német királyt a mongol (tatár) veszélyről tudósítja. 1241.

Glorioso domino Conrado Dei gracia Illustri Regi Alemannie Bela per eandem Rex Ungarie Salutem et paratam ad eius beneplacita voluntatem. Amaritudinis et doloris ex intimo corde cogimur inire lamenta et convertere gaudium nostrum in tristriciam et merorem ex infausto nostri casus eventu christianitatis excidium trepidantes, dum redemptore nostro, exigente malicia temporis et habundante nequitia ultra modum soporato, usque adeo tempesas insurgit, quod iam non solum agitari fluctibus videatur fidelium navicula sed submergi, nisi clamoribus et vocibus querulantium excitatus Dominus populo periclitanti longiori licet mora protracta subveniat. Nam ipso, cuius nutu singula diriguntur, propter peccata hominum, ut firmiter credimus, permittente, barbare nationes, que se Tartaros appellant, de plaga orientali velut locuste ex heremo prodeuntes, maiore Ungaria, Bulgaria, Cumania, Russia, nec non Polonia et Moravia, castris et munitionibus quibusdam exceptis, que usque hodie se ipsos defendunt, depopulatis, non absque infinita personarum strage miserabiliter destructis, terreque gleba incole novo relicta, Regnum nostrum totum ultra Danubium noviter, proh dolor, occuparunt, quod non sine magno cordis dolore proferimus, venerabilibus archiepiscopis, episcopis, abbatibus, monachis, minoribus et predicatoribus fratribus, monialibus, uxonoratis et virginibus post violacionem earum, et populorum multitudine infinita cede miserabili trucidatis. At volentes et parantes resistere manu forti, post habitum cum eis conflictum non sine vehementi personarum et rerum jactura, fato nobis novercante, ille succumbere nos permisit nostris peccatis exigentibus, in quem iactaueramus anchoram spei nostre. Ceterum sicut accepimus firmiter circa principium hyemis versus Allemanniam proponunt procedere gressibus festinatis, exinde se 127regna ac universas provincias occupare omni obstaculo relegato sperantes. Cum igitur non solum nostra, verum etiam totius populi Christiani spes ad presens agi per facti experienciam videatur, dum pro parte paries noster est succensus, dileccionem vestram quam intime rogamus et hortamur in Domino precum instancia flagitantes, quatenus tum ob reuerenciam nominis Christi jesu, precumque nostrarum interventu contra eosdem perfidos in presidium nostrum, verius tocius populi Christiani vestrum dignemini sin mora accellerare succursum, subditos vestros ad tantum pietatis opus precibus et monicionibus inducentes, preces quas vobis vice chirstianitatis porrigimus tam efficaciter audituri, quod imminens orbi toti valeat evitari discrimen per subsidium vestrum et aliorum Christi fidelium, nos quoque constituamur vobis perpetuo ad grates et merito debitores. Porro ii, qui dignabuntur Dei obsequio et nostro succursui sese offerre, de suo nos certificent adventu, ut in confinio Regni nostri eos honorifice recipi faciamus. Quidquid vero lator presencium in nostri vice nuncii dixerit, fidem et credenciam ei dignemini adhibere. Datum. - - - - - -

(Hormayer után „Die goldene Chronik von Hohenschwangau” München 1842. II. oszt. 65. l. Czech.)